చరిత్రా ఎన్సైక్లోపిడియా
1821 నుండి 1903 వరకు Panama నోవా గ్రనాడా భాగంగా ఉన్న సమయంలో, ఇది దేశ చరిత్రలో ఒక ముఖ్యమైన దశను సూచిస్తుంది. ఈ కాలం రాజకీయ, సామాజిక మరియు ఆర్ధిక మార్పులతో కూడి కేవలం స్వాతంత్య్రం మరియు ఆత్మ నిర్దారణ కోసం పోరాటంతో నిండి ఉంది.
1821 లో స్పెయిన్ నుండి స్వాతంత్య్రం పొందిన తరువాత, Panama మహానామితిలో భాగమైంది, ఇది నేటి కొలంబియా, వెనజువెలా, ఈక్వడార్ మరియు Panama నుండి ఏర్పడిన రాజకీయ సమీకరణం. అయితే, 1826 లో మహా నామితి నోవా గ్రనాడాలోగా మారింది మరియు Panama దాని ప్రాంతంగా మారింది.
ఈ సమీకరణ ఆర్థిక అభివృద్ధి అవసరం మరియు బాహ్య ముప్పుల నుండి రక్షణ కోసం జరిగింది. నోవా గ్రనాడా ప్రాంతంలో స్థిరత్వం కోసం ఒక బలమైన రాష్ట్రాన్ని సృష్టించడానికి ప్రయత్నించింది.
నోవా గ్రనాడా ఉన్న సమయంలో Panama బొగోటా నుండి పాలించబడింది మరియు స్థానిక గవర్నర్లు తరచుగా కేంద్ర власти నుండి నియమితులయ్యారు. ఇది స్థానిక ప్రజల మరియు అధికార కేంద్రం మధ్య దూరాన్ని కలిగించింది, ఇది కొన్ని సమయాలలో అసంతృప్తి మరియు వ్యతిరేకతలకు కారణమైంది.
1858 లో Panama నోవా గ్రనాడాలోని ప్రత్యేక విభాగంగా స్థితిని పొందింది, ఇది స్థానిక అధికారులకు కొద్దిగా తమ స్వావలంబనను పెంచడానికి అవకాశం అందించింది. అయితే, కేంద్ర власти ఇంకా ప్రాభవం గల శక్తిగా ఉండింది, ఇది దిగువ స్థాయిలో ఆందోళనలను సృష్టించింది.
ఈ సమయంలో Panama ఆర్థిక వ్యవస్థ వ్యవసాయ, ఉత్పత్తి మరియు వాణిజ్యంపై ఆధారపడి ఉంది. కాఫీ, తరబక్లో మరియు చక్కెర ప్రధాన ఎగుమతి వస్తువులుగా వ్యవహరించారు. కానీ, Panama యొక్క వ్యూహాత్మక స్థానం దృష్ట్యా, అనేక ఆర్థిక ఆసక్తులు ఆ её సముద్ర మార్గాలపై కేంద్రితమయ్యాయి.
1846 లో అమెరికా మరియు నోవా గ్రనాడా మధ్య బ్యూకెనెన్ ఒప్పందం సంతకం చేయబడింది, ఇది అమెరికాకు Panama ద్వారా ఒక కాలువను నిర్మించడానికి హక్కుల్ని కల్పించింది. ఈ ఒప్పందం ప్రాంతంలోని ఆర్థిక మరియు రాజకీయంపై పెద్దపీట వేసింది, ఇది Panama వ్యవహారాలలో అమెరికా చొరవకు పునాదిని వేసింది.
నోవా గ్రనాడాలో Panama యొక్క సాంస్కృతిక జీవితం విస్తృతంగా ఉంది. స్థానిక ప్రజలు, స్పానిష్ నాటకదర్శకులు మరియు ఆఫ్రికన్ దాసులు మిశ్రమమవ్వడం వలన ప్రత్యేకమైన Panama సంస్కృతిని నిర్మించారు. ఈ సమయంలో సాంప్రదాయాలు అభివృద్ధి చెందాయి, ఇవి సంగీతం, నాట్యాలు మరియు వంట మనిషి సంబంధించినవి, ఇవి తరువాత జాతీయ గుర్తింపుకు ఆధారం అయింది.
ధర్మం మరియు విద్య ముఖ్యమైన పాత్ర పోషించాయి. కాథలిక్ చర్చి సామాజిక జీవనంలో ప్రభావితం చేస్తూనే ఉంది, tandis que విద్యా సంస్థల ఏర్పాటుతో స్థానిక ప్రజలకు అక్షరాస్యత పెరిగింది మరియు స్థానిక మేధావుల అభివృద్ధి జరిగింది.
కొంత స్వాతంత్య్రం ఉన్నా, స్థానిక ప్రజల అసంతృప్తి పెరుగుతూనే ఉంది. 1856 లో అమెరికన్ అంతర్యుద్ధాలతో ఘర్షణ జరిగినది, ఇది కేంద్ర властиతో సంబంధాలు దిగువకు దారితీసింది. 1861 మరియు 1872 లో నోవా గ్రనాడా বিরুদ্ধে తిరుగుబాట్లు చెలరేగాయి, కానీ అవి పీడితమయ్యాయి.
ఆర్థిక సమస్యలు మరియు ప్రాంతంలో అమెరికా ప్రభావం పెరుగటం పరిస్థితిని మరింత క్లిష్టతరం చేసింది, ఇది Panama ప్రజల మధ్య కోపాన్ని మరియు స్వాతంత్య్రానికి పనికి రావాలని కలిగించింది.
19 వ శతాబ్దం ఆఖరుకు స్వాతంత్య్రం కోరుకోవడం తీవ్రతరం అయింది. Panama స్వతంత్రంగా ఉండటానికి ఆసక్తిని ప్రదర్శించడం ప్రారంభించింది. 1903 లో, నోవా గ్రనాడాలో ఆంతరంగిక ఘర్షణల fayla, Panama అమెరికా మద్దతుతో తన స్వాతంత్య్రాన్ని ప్రకటించింది, ఇది ఒక స్వతంత్ర రాష్ట్రాన్ని నిర్మించడానికి తుది అడుగు అయ్యింది.
ఈ సంఘటన Panama చరిత్రలో కీలకమైన టర్నింగ్ పాయింట్ అయింది మరియు ఆర్ధిక మరియు రాజకీయ అభివృద్ధికి కొత్త అవకాశాల్ని తెరిచింది.
నోవా గ్రనాడాలో Panama కాలం ప్రధాన మార్పులు, సామాజిక ఘర్షణలు మరియు స్వాతంత్య్రం కోసం పోరాటం కాలంగా మారింది. ఇది Panama గుర్తింపు నిర్మించడానికి పునాదిగా నిలబడింది మరియు దేశ అభివృద్ధిలో ముఖ్యమైన పాత్ర పోషించింది. స్వాతంత్య్రం కోరుకునే తపన వల్ల Panama ఒక స్వతంత్ర రాష్ట్రంగా స్థిరపడింది, ఇది దాని చరిత్ర మరియు సంస్కృతిని దీర్ఘకాలంగా ప్రభావితం చేసింది.