دانشنامه تاریخی
قانون اساسی مکزیک 1917 — این مهم‌ترین سند در تاریخ مکزیک است که نتیجه انقلاب مکزیک (1910-1920) شده و برای سال‌ها ساختار سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور را تعیین کرده است. این سند بنیان‌های دولت مدرن مکزیک را گذاشته و تأثیر زیادی بر بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین داشته است.
انقلاب مکزیک در سال 1910 آغاز شد و تحت تأثیر عوامل زیادی، از جمله بی‌عدالتی اجتماعی، نابرابری‌های اقتصادی و سرکوب سیاسی بود. به مدت ده سال گروه‌های مختلف برای حقوق و آرمان‌های خود می‌جنگیدند که در نهایت به لزوم ایجاد یک قانون اساسی جدید منجر شد که بتواند این تغییرات و آرمان‌ها را منعکس کند.
قانون اساسی قبلی از سال 1857 ناکافی بود تا مشکلات عمیق کشور را حل کند و اصلاحات آن نتوانست عدالت و برابری لازم را فراهم کند.
قانون اساسی در تاریخ 5 فوریه 1917 در شهر کِراتارو تصویب شد. این لحظه نماد تلاش مردم مکزیک برای عدالت و آزادی بود. در فرآیند تدوین آن، انقلابیون معروفی مانند امیلیانو زاپاتا و پانچو ویلا شرکت داشتند که ایده‌ها و خواسته‌های خود را در متن نهایی سند گنجاندند.
ویژگی مهم قانون اساسی 1917 این است که اولین در جهان بود که شامل حقوق اجتماعی مانند حق بر روی زمین، کار و تحصیل بود.
قانون اساسی شامل یک مقدمه و 136 ماده است که می‌توان آن‌ها را به چند بخش کلیدی تقسیم کرد:
یکی از مهم‌ترین جنبه‌های قانون اساسی 1917 جهت‌گیری اجتماعی آن است. مفاد اصلی شامل:
قانون اساسی 1917 تأثیر زیادی نه تنها بر مکزیک، بلکه بر دیگر کشورهای آمریکای لاتین گذاشت و الگوی زیادی از قانون‌های جدید شد که حقوق اجتماعی را در نظر می‌گرفتند. این قانون به جنبش‌های مختلف برای حقوق بشر و عدالت در سایر نقاط جهان الهام بخشید.
قانون اساسی پایه‌ای برای ایجاد سیستمی شد که از تکرار اشتباهات گذشته جلوگیری کند، هرچند بدون دشواری‌ها نبود. در طول دهه‌ها، تغییرات در کشور رخ داد که گاهی اصول مطرح شده در قانون اساسی را زیر سوال می‌برد.
با وجود تغییرات، قانون اساسی 1917 همچنان مرتبط باقی مانده است. این قانون از چندین اصلاحیه عبور کرده که آن را به الزامات و چالش‌های مدرن تطبیق می‌دهد. قانون اساسی حقوق اساسی شهروندان را محافظت کرده و همچنان به عنوان پایه‌ای برای دموکراسی و دولت قانون در مکزیک عمل می‌کند.
در قرن 21، مکزیک با چالش‌های جدیدی مواجه است، از جمله مبارزه با فساد، جرم و نابرابری. قانون اساسی مکانیزمی برای پرداختن به این مسائل فراهم می‌کند، در حالی که به عنوان یک پایه برای حقوق و آزادی‌های مدنی باقی می‌ماند.
قانون اساسی مکزیک 1917 سند تاریخی مهمی است که نه تنها آرمان‌های مردم برای عدالت و برابری را منعکس کرده، بلکه به عنوان پایه‌ای برای شکل‌گیری دولت مدرن مکزیک عمل کرده است. این قانون همچنان به عنوان یک راهنما برای شهروندان و سیاستمداران مهم است و ایده‌های آن در مبارزه برای حقوق و آزادی بشری معتبر باقی مانده است.