دانشنامه تاریخی
پرو — کشوری با تاریخ غنی و میراث فرهنگی، که در آن شخصیت‌های برجسته‌ای وجود دارند که نقش کلیدی در شکل‌گیری جامعه و فرهنگ آن ایفا کرده‌اند. بسیاری از شخصیت‌های تاریخی پرو رد پای عمیقی در زمینه‌های مختلف از جمله سیاست، فرهنگ، هنر و علم بر جای گذاشته‌اند. از قهرمانان جنگ استقلال تا نویسندگان مشهور و رهبرانی که ایده‌ها و اقدامات‌شان تأثیر زیادی بر آینده کشور داشته است، تاریخ پرو با شخصیت‌های درخشان غنی است.
سیمون Bolívar — یکی از برجسته‌ترین دولتمردان و رهبران نظامی آمریکای لاتین است که نقش مهمی در آزادسازی چندین کشور آمریکای جنوبی از سلطه اسپانیا، از جمله پرو، ایفا کرده است. Bolívar در بسیاری از کشورهای منطقه به عنوان قهرمان ملی شناخته می‌شود، از جمله پرو، جایی که نقش او در جنگ استقلال کشور بی‌نظیر است. در سال 1824، او رهبری جنبش آزادی‌بخش در پرو را بر عهده گرفت که به پیروزی نهایی بر نیروهای اسپانیایی و تأمین استقلال کشور انجامید.
پس از آزادسازی پرو، Bolívar اولین رئیس‌جمهور گران کلمبیا — یک دولت فدرال شامل سرزمین‌های کلمبیا، ونزوئلا، اکوادور و پاناما شد. با این حال، روابط او با رهبران محلی پرو پیچیده بود و پس از چند سال از سیاست فعال کناره‌گیری کرد که این موضوع نیز بر ارتباط او با پرو تأثیر گذاشت. با این حال، او همچنان نماد آزادی و مبارزه برای استقلال آمریکای لاتین باقی مانده است.
خوزه دِ سان مارتین، ژنرال آرژانتینی و قهرمان ملی، همچنین نقش کلیدی در آزادسازی پرو ایفا کرد. او یکی از رهبران اصلی جنگ استقلال آمریکای جنوبی بود و نقش مهمی در آزادسازی پرو از سلطه استعماری اسپانیا ایفا کرد. در سال 1820، سان مارتین به سواحل پرو وارد شد و به زودی یک شورش موفق سازمان‌دهی کرد که به آزادی کشور از اسپانیایی‌ها منجر شد.
پس از آزادسازی، سان مارتین به عنوان اولین دفاع‌کننده و فرمانده نظامی پرو و همچنین رهبر دولت کشور منصوب شد. با این حال، کارنامه سیاسی او کوتاه بود. در سال 1822، او با سیمون Bolívar در گوایاکیلی ملاقات کرد، جایی که توافق کردند سان مارتین از سمت خود کناره‌گیری کند و قدرت را به Bolívar بسپارد. علیرغم کناره‌گیری او از زندگی سیاسی، سان مارتین به یکی از بزرگ‌ترین قهرمانان پرو و آمریکای لاتین تبدیل شده است.
مانوئل پاردو یکی از فعال‌ترین سیاست‌مداران اواخر قرن نوزدهم و اولین رئیس‌جمهور منتخب دموکراتیک پرو بود. او نقش مهمی در تقویت نهادهای دموکراتیک در کشور پس از دوره‌ای طولانی از بی‌ثباتی سیاسی ایفا کرد. پاردو در سال 1872 به‌عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد و در دوران مشکلات اقتصادی و اجتماعی، از جمله بحران در کشاورزی و سیاست خارجی، بر سر کار آمد. در فعالیت سیاسی خود، او بر مدرن‌سازی ملی تأکید کرد و از اصلاحات در زمینه‌های آموزش، زیرساخت‌ها و مالی حمایت کرد.
در دوران ریاست‌جمهوری او، اقداماتی برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور انجام شد، اما پاردو با مقاومت از سوی نظامیان و نخبگان سیاسی مواجه شد. دوره مدیریتی او ارزیابی‌های مختلطی را به جا گذاشت، اما پاردو همچنان شخصیتی مهم در تاریخ پرو به‌شمار می‌رود که در تلاش برای مدرن‌کردن کشور و تقویت نهادهای آن بود.
ویکتور رائول آیّا دِ لا توره یکی از شناخته‌شده‌ترین رهبران سیاسی پرو در نیمه اول قرن بیستم بود. فعالیت‌های او تأثیر زیادی بر زندگی سیاسی کشور داشت، به‌ویژه در عرصه جنبش کارگری و مبارزه برای حقوق اجتماعی. آیّا دِ لا توره بنیان‌گذار و رهبر حزب «حزب مردم آمریکایی» (APA) شد و از بهبود شرایط زندگی کارگران و کشاورزان و همچنین افزایش نفوذ سیاسی آنان حمایت کرد. ایده‌های او درباره ملی‌سازی و بهبود خدمات اجتماعی در میان اقشار وسیع جامعه استقبال شد.
آیّا دِ لا توره یکی از مخالفان اصلی دیکتاتوری نظامی بود و برای دموکراسی مبارزه کرد. میراث او در پرو همچنان موضوع بحث است، اما شخصیت او برای تاریخ کشور، به‌ویژه در زمینه مبارزه‌های سیاسی و اجتماعی، اهمیت زیادی دارد.
ماریا رُوسا گیبرت — فمینیست و فعال معروف پرو که نقش مهمی در مبارزه برای حقوق زنان در پرو ایفا کرد. در اوایل قرن بیستم، او یکی از رهبران جنبش زنان در کشور شد و به‌طور فعال برای برابری حقوق زنان و مشارکت آنان در زندگی سیاسی تلاش کرد. گیبرت تمام زندگی خود را صرف بهبود موقعیت زنان کرد و فعالیت‌های او گام مهمی در تکامل فمینیسم در پرو بود.
گیبرت همچنین یکی از نخستین زنانی بود که به فعالیت‌های نویسندگی پرداخت و مقالاتی درباره حقوق زنان در جراید پرو منتشر کرد. او به‌طور فعال از جنبش حق تحصیل زنان و بهبود شرایط کار برای زنان حمایت کرد. فعالیت‌های او تأثیر قابل‌توجهی در بهبود موقعیت اجتماعی زنان در پرو داشت.
سزار والخو — شاعر و نویسنده برجسته‌ای که آثارش او را به یکی از معروف‌ترین نویسندگان پرو در قرن بیستم تبدیل کرده است. والخو در سال 1892 به دنیا آمد و به‌زودی به‌خاطر آثار شعری‌اش که پر از معنی فلسفی عمیق و تعهد اجتماعی هستند، مشهور شد. کارهای او، از جمله مجموعه‌های شعر «شعرهای غمگین» و «اعتراف»، تأثیر زیادی بر ادبیات آمریکای لاتین گذاشت.
والخو نه تنها یک شاعر، بلکه یک شرکت‌کننده فعال در زندگی سیاسی کشور نیز بود. او از جنبش‌های انقلابی حمایت کرد و طرفدار ایده‌های سوسیالیستی بود. شخصیت او در زمینه ادبیات پرو و جهانی مهم باقی مانده و شعر او همچنان الهام‌بخش نسل‌های جدیدی از خوانندگان است.
هرمان بروخ — تاریخ‌نگار، فیلسوف و معلم پرو که تأثیر زیادی بر توسعه علم و آموزش در کشور گذاشت. آثار او درباره تاریخ اجتماعی و سیاسی پرو و همچنین نقش نخبگان در فرآیند سیاسی کشور، به‌عنوان یک سهم مهم در علم پرو و آمریکای لاتین شناخته می‌شود. بروخ به‌طور فعال در جنبش‌های اجتماعی شرکت کرده و طرفدار ایجاد هویتی ملی بود که عناصر سنت محلی و تأثیرات اروپایی را ترکیب کند.
ایده‌های او بر توسعه سیاست فرهنگی و آموزشی در پرو تأثیر گذاشت، به‌ویژه در زمینه آموزش عالی و علم. بروخ به‌عنوان یک شخصیت مهم در سنت فکری پرو باقی مانده و همچنان بر ایده‌های معاصر در علوم انسانی تأثیرگذار است.
تاریخ پرو سرشار از شخصیت‌های برجسته‌ای است که سهم عظیمی در توسعه کشور در زمینه‌های مختلف داشته‌اند. از رهبران جنگ استقلال تا شخصیت‌های فرهنگی و اجتماعی که ایده‌ها و اقدامات‌شان تأثیر خود را بر جامعه پرو طی مدت طولانی باقی خواهد گذاشت. این شخصیت‌ها جزئی جدایی‌ناپذیر از میراث پرو هستند و نسل‌های جدید را به ادامه راه‌شان ترغیب می‌کنند.