دانشنامه تاریخی
پرو، با تاریخ غنی و فرهنگ متنوع خود، یکی از کشورهایی است که سنت‌ها و آداب در زندگی روزمره نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند. در طول قرن‌ها پرو شاهد تغییرات فرهنگی بسیاری بوده است، از تمدن‌های باستانی مانند اینکاها تا جامعه مدرن که در آن گروه‌های قومی و فرهنگی مختلف به‌صورت هماهنگ زندگی می‌کنند. سنت‌ها و آداب ملی پرو این تنوع را منعکس می‌کنند و ترکیب منحصر به فردی از تأثیرات بومی و استعماری را به نمایش می‌گذارند.
قبل از ورود اسپانیایی‌ها به سرزمین پرو، تمدن پیشرفته‌ای از اینکاها وجود داشت که تأثیر زیادی بر سنت‌ها و آداب ملی داشت. اینکاها نوشتاری نداشتند، اما فرهنگ آنها که بر اساس سنت‌های شفاهی و مراسم بود، هنوز هم بر زندگی مدرن تأثیر می‌گذارد. یکی از نمونه‌های برجسته این تأثیر، جشن اینتی رایمی است - جشن خورشید که در گذشته به خدای اینتی اختصاص داشت. این جشن به‌طور سنتی در شهر کازکو، که پایتخت امپراتوری اینکا بود، برگزار می‌شود و امروزه همچنان مورد توجه بسیاری از گردشگران است و نمادی از renaissances فرهنگی پرو به شمار می‌رود.
علاوه بر این، اینکاها به‌طور فعال از کشاورزی استفاده می‌کردند و آن را در مراسم خود نمادین می‌کردند. به‌عنوان مثال، آنها مراسمی را مرتبط با کشت و برداشت محصول برگزار می‌کردند که این نیز بخشی مهم از ساختار اجتماعی و شیوه‌های مذهبی آنها بود. سنت‌های کشاورزی و کشت محصولات کشاورزی تاکنون حفظ شده است و کشاورزان هنوز هم به برخی از روش‌های سنتی کشاورزی متعهد هستند.
با ورود اسپانیایی‌ها در قرن شانزدهم به سرزمین پرو، یک دوره فرهنگی جدید آغاز شد که سنت‌ها و آداب کاتولیکی را به کشور آورد. کاتولیسیسم به‌طور عمیق در زندگی پرویی‌ها ریشه دوانده و بسیاری از جشن‌ها و مراسم سنتی آنها با آیین‌های مذهبی مرتبط است. به‌عنوان مثال، مراسم مشهور عید پاک که هزاران نفر در آن شرکت می‌کنند، بخشی مهم از تقویم مذهبی کشور محسوب می‌شود. در این دوره عادات جدیدی نیز به وجود آمد، مانند جشن میلاد مسیح، وقتی که خانواده‌ها برای صرف غذاهای مشترک، تبادل هدایا و شرکت در خدمات کلیسایی گرد هم می‌آیند.
ترکیب ایمان کاتولیکی با شیوه‌های محلی سنتی منجر به شکل‌گیری سنت‌های فرهنگی منحصر به فردی شده است، مانند پرستش قدیسان که در مناطق مختلف کشور مورد احترام هستند. این قدیسان اغلب با پدیده‌های طبیعی خاص یا دوره‌های زراعی مرتبط هستند و این امر تا به امروز در فرهنگ پرو ادامه دارد.
سنت‌های غذایی پرو جایگاه مهمی در فرهنگ کشور دارند و آشپزی پرو به‌عنوان یکی از متنوع‌ترین و خوشمزه‌ترین آشپزی‌های دنیا شناخته می‌شود. آداب مربوط به غذا خوردن به‌طور عمیق در زندگی روزمره پرویی‌ها ریشه دارد و اغلب بار معنایی نمادین دارند. یکی از مشهورترین غذاها سچیچه است که شامل ماهی تازه‌ای است که در آب‌لیمو ماریناد شده و با فلفل چلی طعم‌دار شده است. این دستور غذایی از مناطق ساحلی کشور نشأت گرفته و به بخشی جدایی‌ناپذیر از آشپزی پرو تبدیل شده است.
علاوه بر سچیچه، پرو به خاطر بسیاری از غذاهای سنتی دیگر نیز شناخته می‌شود، مانند پاپا آ لا وانکائینا (سیب‌زمینی با سس پنیر و فلفل)، لومو سالتادو (گوشت گوساله سرخ شده با سیب‌زمینی و برنج) و اژی دی گالینا (گوشت مرغ در سس تند). در هر منطقه از کشور آشپزی خاص خود را دارد که بر اساس محصولات محلی و سنت‌ها شکل می‌گیرد، که این خود ثروت فرهنگ پرو را نشان می‌دهد. جالب است که بسیاری از این غذاها همچنان به روش‌های قدیمی تهیه می‌شوند که از نسل به نسل منتقل می‌شوند.
سنت‌های موسیقی و رقص پرو نیز ریشه‌های تاریخی عمیقی دارند و بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت ملی هستند. یکی از شناخته‌شده‌ترین رقص‌ها مارینا است که در میان بومیان سواحل رایج بود. این رقص ادغام عناصر فرهنگی هندی و اروپایی را بازتاب می‌دهد و اغلب در جشن‌ها و مناسبت‌های رسمی اجرا می‌شود.
رقص معروف دیگری تانگو ساحل پرو است که همچنین شامل عناصر سنت‌های هندی، اسپانیایی و آفریقایی است. موسیقی و رقص‌ها اغلب برای بیان احساساتی مانند شادی، غم یا قدردانی استفاده می‌شوند و آنها همچنان عنصر مهمی از زندگی فرهنگی در طول تاریخ کشور هستند.
پرویی‌ها با احترام ویژه‌ای به جشن‌های سنتی خود می‌نگر هند، که با شکوه و شادی زیادی جشن گرفته می‌شوند. یکی از مشهورترین آنها جشنواره خورشید است که در کازکو برگزار می‌شود و به خدایان اینکا اختصاص دارد. این جشن نه تنها یک رویداد فرهنگی پرزرق و برق است، بلکه نمادی از احیای هویت پرویی نیز به شمار می‌آید. در این جشنواره شرکت‌کنندگان رقص‌های سنتی را اجرا می‌کنند، آوازهای مردمی می‌خوانند و در مراسم مذهبی شرکت می‌کنند.
جشن مهم دیگری روز استقلال است که در ۲۸ ژوئیه جشن گرفته می‌شود. این روز با کسب استقلال از اسپانیا در سال ۱۸۲۱ مرتبط است و با رژه‌ها، برنامه‌های موسیقی و جشن‌های عمومی همراه است. در این جشن سنت‌ها و نمادهای گروه‌های فرهنگی مختلف ترکیب می‌شوند و این امر وحدت مردم پرو را نشان می‌دهد.
همچنین در پرو جشن‌های مرتبط با رویدادهای مذهبی مانند هفته مقدس، که رویدادی مهم در تقویم کاتولیکی است، و جشن دختر مورن که به حامی شهر آیواکوشو اختصاص دارد، به‌طور گسترده‌ای جشن گرفته می‌شود.
سنت‌ها و آداب ملی پرو ترکیبی بی‌نظیر از فرهنگ باستانی اینکا و تأثیرات استعماری اسپانیایی و همچنین عناصری از سنت‌های آفریقایی و اروپایی محسوب می‌شوند. این سنت‌ها به‌طور عمیق در زندگی پرویی‌ها ریشه دارند و همچنان نقش مهمی در شکل‌گیری هویت ملی آنها ایفا می‌کنند. جشن‌ها، موسیقی، رقص و آشپزی همچنان جنبه‌های مهمی از زندگی روزمره هستند و همچنین راهی برای ابراز افتخار فرهنگی و یادآوری تاریخی مردم پرو به شمار می‌روند.