دانشنامه تاریخی
دوره استقلال پرو شامل رویدادهایی است که از اوایل قرن نوزدهم تا پایان جنگ برای استقلال، که به تأسیس یک دولت مستقل انجامید، را در بر می‌گیرد. پرویی‌ها که از ایده‌های آزادی و برابری که در آمریکای لاتین گسترش می‌یافت، الهام گرفته بودند، مبارزه برای رهایی از حکومت استعماری اسپانیا را آغاز کردند. این روند شامل درگیری‌های داخلی و همچنین تأثیرات خارجی قابل توجهی بود و هویت مدرن پرو را شکل داد.
در اوایل قرن نوزدهم، مستعمره اسپانیایی پرو تحت فشار روزافزونی از عوامل داخلی و خارجی قرار داشت. مشکلات اقتصادی، مانند مالیات‌های بالا و محدودیت‌های تجاری، نارضایتی در میان مستعمره نشینان ایجاد کرده بود. علاوه بر این، ایده‌های روشنگری و موفقیت‌های جنبش‌های مستقل در کشورهای دیگر آمریکای لاتین، مانند مکزیک و آرژانتین، به عنوان کاتالیزوری برای پرویی‌ها عمل کرد. در سال ۱۸۰۸، شورش‌ها آغاز شد، زمانی که اسپانیایی‌ها با عواقب جنگ‌های ناپلئونی روبرو شدند، که کنترل اسپانیایی‌ها بر مستعمراتشان را تضعیف کرد.
در سال ۱۸۲۰، شورش‌ها در پرو شعله‌ور شد و در ۲۸ جولای ۱۸۲۱، در لیما، ژنرال خوزه د لا ریوا آگر، حامی استقلال، استقلال کشور را از اسپانیا اعلام کرد. اما مبارزه واقعی برای استقلال تازه آغاز شده بود. دولت اسپانیا، با وجود اعلام استقلال، هنوز بخش قابل توجهی از پرو را تحت کنترل داشت که نیاز به انجام عملیات نظامی فعال را ضروری می‌ساخت.
سیمون Bolívar، یکی از بزرگترین رهبران جنبش استقلال در آمریکای لاتین، نقش مهمی در مبارزه برای آزادی پرو ایفا کرد. او برای همکاری با میهن‌پرستان پرویی تلاش کرد و نیروهای خود را به پرو فرستاد تا در مبارزه آزادی‌بخش کمک کند. پس از چندین نبرد، از جمله نبرد آیاکوشو در سال ۱۸۲۴، نیروهای اسپانیایی به طور کامل شکست خوردند که پایان حکومت اسپانیا در پرو را رقم زد.
پس از کسب استقلال پرو در سال ۱۸۲۴، کشور با چالش‌های جدی در رابطه با شکل‌گیری دولت جدید روبرو شد. تضادهای متعددی بین گروه‌های سیاسی مختلف وجود داشت و کشور دچار مبارزه برای قدرت شد. دولت‌های موقت یکی پس از دیگری جا به جا شدند که عدم ثبات سیاسی را به همراه داشت. در نتیجه، بسیاری از شهروندان از مشکلات اقتصادی و بی‌مدیریتی رنج می‌بردند.
قانون اساسی اولیه پرو در سال ۱۸۲۸ تصویب شد، اما اجرای آن با وقوع بی‌شماری از کودتاهای نظامی و بحران‌های سیاسی متوقف شد. بسیاری از این کودتاها به دلیل مبارزه برای قدرت بین گروه‌های مختلف، از جمله لیبرال‌ها و محافظه‌کاران، به وقوع پیوسته بود. این درگیری‌های داخلی به طور قابل توجهی توسعه نهادهای دموکراتیک و ثبات سیاسی در کشور را کند کرد.
استقلال پرو نه تنها وضعیت سیاسی کشور را تغییر داد، بلکه جنبه‌های اجتماعی و اقتصادی را نیز تحت تأثیر قرار داد. بردگان سابق و بومیان شروع به درخواست حقوق برابر کردند که منجر به درگیری‌های اجتماعی شد. از لحاظ اقتصادی، پرو همچنان به کشاورزی وابسته بود، اما همچنین صنعت معدنکاری، به‌ویژه استخراج نقره، شروع به رشد کرد که منجر به رشد اقتصادی جدیدی شد.
پس از دستیابی به استقلال، پرو با نیاز به برقراری روابط خارجی با کشورهای دیگر روبرو شد. تلاش‌هایی برای برقراری ارتباطات دیپلماتیک انجام شد، اما عدم ثبات سیاسی و درگیری‌های داخلی مانع از توسعه این روابط شد. پرو همچنین در جنگ‌ها و درگیری‌ها با کشورهای همسایه شرکت کرد که منجر به مناقشات سرزمینی شد.
دوره استقلال پرو اثر عمیقی بر تاریخ کشور گذاشت. این دوره پایه‌ای را برای شکل‌گیری هویت ملی فراهم کرد که همچنان در حال توسعه است. با وجود چالش‌ها و دشواری‌هایی که پرویی‌ها در این زمان با آن مواجه بودند، تمایل به آزادی و استقلال به محرکه‌ای قوی برای توسعه آینده کشور تبدیل شد. دوره استقلال به یک نقطه عطف مهم تبدیل شد که تأثیر زیادی بر تمام رویدادهای بعدی در تاریخ پرو گذاشت.
استقلال پرو یک صفحه مهم در تاریخ آمریکای لاتین است و بررسی این دوره به درک بهتر ریشه‌های فرآیندهای اجتماعی-اقتصادی و سیاسی کنونی در کشور کمک می‌کند. مبارزه برای آزادی، عدم ثبات سیاسی و تغییرات اقتصادی مسیر منحصر به فردی را برای توسعه پرو شکل داده‌اند که همچنان بر جامعه و فرهنگ آن تأثیر می‌گذارد. دوره استقلال نه تنها زمان تغییرات، بلکه زمانی است که پرویی‌ها توانستند خود را در صحنه بین‌المللی معرفی کنند.