دانشنامه تاریخی
بابل - یکی از شناخته‌شده‌ترین دولت‌های باستانی، واقع در میان‌رودان است. این مرکز تمدن به مدت قرن‌ها وجود داشته و تأثیر قابل توجهی بر تاریخ بشریت گذاشته است. تاریخ بابل از حدود 2300 سال قبل از میلاد آغاز می‌شود، زمانی که بنیان‌گذار آن، شاه سارگون آکدی بود. اما مهم‌ترین دوره در تاریخ شهر به دوران پادشاه حمورابی (1792–1750 سال قبل از میلاد) برمی‌گردد که میان‌رودان را متحد کرده و بابل را به عنوان پایتخت قرار داد.
قبل از ظهور بابل به عنوان یک قدرت بزرگ، منطقه توسط قوم‌های مختلفی از جمله سومری‌ها، آکدی‌ها و اموری‌ها ساکن شده بود. اولین اشارات به بابل در متون اواخر هزاره سوم قبل از میلاد یافت می‌شود، هنگامی که این شهر نقش ثانویه‌ای در میان دیگر شهرهای-دولت‌های باستانی میان‌رودان ایفا می‌کرد. به تدریج این شهر تأثیر سیاسی و اقتصادی بیشتری کسب کرد و به جهانی شدن خود ادامه داد.
یکی از مشهورترین پادشاهان بابل، حمورابی بود. حکومت او نه تنها به دلیل فتوحات نظامی بلکه به خاطر ایجاد مجموعه‌ای از قوانین معروف، به نام قوانین حمورابی شناخته می‌شود. این کد که شامل 282 ماده بود، به عنوان پایه‌ای برای سیستم قضایی بسیاری از تمدن‌های بعدی عمل کرد. حمورابی به طور موفقیت‌آمیزی میان‌رودان را تحت سلطه بابل متحد کرد و آن را به یک دولت پیشرو در منطقه تبدیل کرد. این دوره، دوره شکوفایی اقتصادی و فرهنگی بود، زمانی که بابل بزرگ‌ترین شهر دوران خود شد.
فرهنگ بابل به شدت وابسته به مذهب بود. الهه اصلی ماردوک، خداوند حامی شهر بود. به احترام ماردوک، زیگورات باشکوهی ساخته شد - معبدی که به هرم‌های پلکانی شباهت داشت. این زیگورات احتمالاً الگوی افسانه برج بابل بود. همچنین بابل به خاطر دستاوردهای نجومی و ریاضی خود شناخته شده بود، از جمله توسعه سیستمی از شمارش مبتنی بر عدد 60 که اساس تقسیم زمان به ساعت‌ها، دقیقه‌ها و ثانیه‌ها را تشکیل داد.
پس از مرگ حمورابی، بابل به تدریج قدرت خود را از دست داد. دودمان حمورابی سرنگون شد و شهر تحت سلطه کاسی‌ها قرار گرفت. با این حال، بابل همچنان به عنوان یک مرکز فرهنگی و مذهبی مهم باقی ماند. بعدها این شهر توسط آشوری‌ها تسخیر شد، اما در سال 626 قبل از میلاد استقلال خود را باز یافت، زمانی که نبوپلاصر، بنیان‌گذار امپراتوری نو بابل، به تخت سلطنت نشست.
اوج قدرت بابل به دوران سلطنت نبوکدنزاری دوم (604–562 سال قبل از میلاد) برمی‌گردد. در این دوره، باغ‌های معلق بابل که یکی از هفت شگفتی جهان محسوب می‌شود، ساخته شد. نبوکدنزاری دوم به طور فعال به توسعه و زینت شهر پرداخت و آن را به مرکزی عظیم برای تمدن تبدیل کرد. با این حال، پس از مرگ او، امپراتوری به سرعت ضعیف شد و در سال 539 قبل از میلاد بابل تحت رهبری کوروش بزرگ به تصرف پارسی‌ها درآمد.
سقوط بابل یک نقطه عطف مهم در تاریخ جهان باستان بود. پس از فتح پارس‌ها، شهر اهمیت سیاسی خود را از دست داد، هرچند که به عنوان یک مرکز فرهنگی و مذهبی مهم باقی ماند. بعدها بابل بخشی از امپراتوری اسکندریه شد، اما به تدریج به افول رفت و تا قرن اول میلادی به طور کامل abandon شد.
بابل اثر غیرقابل‌انکاری در تاریخ جهان گذاشت. معماری بابل، قوانین و دستاوردهای فرهنگی تأثیر زیادی بر تمدن‌های بعدی داشته است. افسانه برج بابل، سنت‌های فرهنگی و دانش‌های علمی میان‌رودان باستان در میراث جهان باستان منعکس شده و همچنان مورد توجه محققان و تاریخ‌نگاران قرار دارد.