சிலியில் 1973 செப்டம்பரில் 11 ஆம் தேதி நடைபெற்ற ஆட்சிமாற்றம், நாட்டின் வரலாற்றில் மிகவும் முக்கியமான மற்றும் சோகமான நிகழ்வுகளில் ஒன்றாக இருக்கிறது, இது அதன் அரசியல், சமூக மற்றும் பொருளாதார வாழ்கையை ஆழமாக பாதித்தது. இந்த ஆட்சிமாற்றம் ஜனநாயகமாக தேர்வு செய்யப்பட்ட நீதிமன்ற தலைவர் சால்வடோர் அலொயேண்டேவை பிடித்து கொண்டு போய், பொதுபட்ட கட்டுப்பாடுகளை உருவாக்கியுள்ளது. இந்த காலத்தில் கடுமையான துன்புறுத்தல்கள், மனித உரிமை மீறல்கள் மற்றும் நாட்டின் வரலாற்றை மாற்றிய பொருளாதார மறுசீரமைப்புகள் நிகழ்ந்தன.
1970ம் ஆண்டு தொடக்கம், சிலி கடுமையான அத்தியாயத்தில் இருந்தது. சமூகத்திற்கான சாட்சியமாக, 1970ம் ஆண்டு சால்வடோர் அலொண்டே ஜனாதிபதியாக தேர்வு செய்யப்பட்டார், இது நாட்டிற்குள் மற்றும் வெளியுறுப்பிலும் அச்சம் உருவாக்கியது. அவரது "மூன்றாம் வழி" திட்டத்தில் முக்கிய பொருளாதாரத்தின் தலைகொடைகளை தேசியயாக்குதல், பச்சை தொழில்நுட்பம் மற்றும் மண்ணு மாற்றம் ஆகியவை உள்ளடக்கப்பட்டது. இம்முறைகள் வலது அரசியல் சக்திகள், व्यवसायிகள் மற்றும் அமெரிக்காவில் கடுமையாக எதிர்க்கப்பட்டன, அவர்கள் ஜனாதிபதி அலொயேண்டே தலைமையின் கீழ் சமூக主义ம் பரவுவதாக சுயமாக அடையாளம் காண மக்கள் அச்சம் அடைந்தனர்.
பொருளாதார கடுமைகள், மாற்றத்தை உள்ளடக்கும் கூலி வேலை மற்றும் சமூக நூலை பின்வட்ட முறையில் விளைவித்தன, எதிர்ப்பை மேலும் அதிகரித்தன. தொழிலாளர்கள் மற்றும் விவசாயிகளின் வேலை நிறுத்தங்கள் சமூகத்தில் கலைக்கானப் நிலையான படிவத்தை எடுத்து வந்தன. சிலி பொருளாதாரம் க்ரைசிசில் அமைய, மக்கள் இடையே உள்ள மனம் வெறுப்பை வளர்த்தது, மேலும் அலொயேண்டேவின் ஆதரவாளர்களின் ஆதரவை வெளியில் கொண்டு சென்றது.
அரசியல் மற்றும் பொருளாதார பிரச்சினைகள் அதிகரிக்கும் போது, எதிர்ப்பு அதிகாரம் அலொயேண்டேவை கைப்பற்றுவதற்கான திடீர் முயற்சிகளை நிகழ்த்த தொடங்கியது. இதற்கான பின்னணியில், அமெரிக்க அரசாங்கம் ரிச்சர்டு நிக்சன் மற்றும் அவரது தேசிய பாதுகாப்பு ஆலோசகர் ஹென்ரி கிச்சிங்கர் தலைமையில், அலொயேண்டேவைத் destabilize செய்வதற்கு ஆதரவு அளிக்கத் தொடங்கியது. "சிலி" இயக்கம், லேடினில் சமூக主义ம் பரவாமல் காக்கும் முன்மொழியப்பட்ட பல்வேறு திட்டங்களில் ஒரு பகுதியாக இருந்தது.
இந்த நடவடிக்கைகளுடன் ஒரு சந் காரணமாக, ஆட்சித்தலைவராக என்னும் முன்னாள் ஆசிரியன் ஆகுஸ்டோ பினொசேட்டை தலைமையில் கொண்ட சிலியனின் இராணுவம் ஆட்சிமாற்றத்திற்கு தயாராகத் தொடங்கியது. 1973ம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் மாதம், அலொயேண்டே அரசாங்கத்தை பிடிக்க வெளியிடப்பட்ட இராணுவர்களின் இரகசிய சந்திப்பு நடைபெற்றது. செயல்முறை முழுவதும் மிகவும் ரகசியமாக நடந்தது, மேலும் அமெரிக்காவின் ஆதரவு இந்த ஆட்சிமாற்றத்தின் வெற்றியில் உறுதியாக கருதப்பட்டது.
1973 செப்டம்பர் 11ம் தேதி காலை, அதற்கு அண்மையில் நிகழ்ந்த நாடகத்திற்குப் பிறகு, சிலியனாவின் ஆயுதப்படைகள் அலொயேண்டேவை எடுக்க ஒரு நடவடிக்கை மேற்கொண்டன. தலைநகரான சாண்டியாகோவில், ஒரு காட்பளக்கையான இராணுவ நடவடிக்கை தொடங்கியது. விமான நிலையங்கள் மற்றும் முக்கிய போக்குவரத்து மையங்கள் பிடிக்கப்பட்டன மற்றும் அரசு கட்டிடங்கள் விமானங்களில் தாக்கப்படும். அலொயேண்டே இருந்த லா மொனிடாவில், அவர் தனது பதவியிலிருந்து செல்ல மறுத்தார்.
இராணுவ நடவடிக்கைகளின் போது, லா மொனிடா மின் என்டர் தாக்குதலுக்கு உட்பட்டது, மற்றும் அலொயேண்டே மக்களுக்கு தனது சொந்த நாட்டுக்காகப்பா செய்தி வழங்க முக்கிய வழிகாட்டியாக இருந்தார் மற்றும் நிலைக்கு மேலிட சிக்கல்களை விளக்கினர். அவர் எதிர்ப்புக்கு அழைத்தார், ஆனால் சீக்கிரம் மொனிடா பிடிக்கப்பட்டது, செஸ் அழுத்தப்பட்டது, மற்றும் புகழப்பட்ட அலொயேண்டே இந்நிகழ்வில் இறந்தார்.
அலொயேண்டே நாட்டின் தூற்றிய பிறகு, இராணுவம் பினொசேட் தலைமையில் புதிய அரசாங்கத்தை அறிவித்தது, அவர் ஜனாதிபதியும் உச்ச கட்டுப்பாட்டாளராக மாறினார். எதிர்ப்புவை அடிக்க உதவும் கடுமையானத் தாக்குதல்கள் தொடங்கின. ஆயிரக்கணக்கானவர்கள் கைது edildi, துன்புறுத்தப்படட்டனர், கொலை செய்யப்பட்டவர்கள், அல்லது மேலே காணாமல் போனனர். சிலி மனித உரிமை மீறல்களை பெரிதாக உடையதாக அங்கீகாரம் பெற்றது, இவற்றில் துன்புறுத்தல்கள் மற்றும் தேவையில்லாமல் பின்வட்டம் காண்ப்புங்கள் உள்ளன.
பினொசேட்டின் கூட்டமைப்பு நாட்டில் அதிகாரியமான கட்டுப்பாட்டை உருவாக்கின, எந்தவொரு அரசியல் செயல்பாட்டையும் சென்றடையாமல் தடுப்பது. எதிர்ப்புக் கட்சிகள் தடை செய்யப்பட்டன, மேலும் சுதந்திரத் தேர்தலில் நிறுத்தம் ஏற்பட்டது. சிலியனாவின் பொருளாதாரம் மிகவும் மாற்றங்களை அனுக்கொண்டும்; நியோலிபரல் மறுசீரமைப்புகளை கைப்பற்றவும் மற்றும் பொருளாதாரத்தை சுதந்திரமாக்கவும் முயற்சிக்கப்பட்டது. இந்த நடவடிக்கைகள் பொருளாதார வளர்ச்சியை வெற்றியாகக் கட்டமைத்தின, ஆனால் சமுதாய சமீபத்தில் வைரிசில்லை பூசிப்பதாகவும் ஆபத்தைத் தூண்டியது.
சிலியில் நடந்த ஆட்சிமாற்றம், உலகளாவிய அரசியல் நிதியின் மீது பரந்த முறையில் பரவியது. பினொசேட்டின் நடவடிக்கைகளை பல நாடுகள் கண்டித்தின, ஆனால் சில அரசாங்கங்கள், குறிப்பாக அமெரிக்கா, அஞ்சலிக்கட்கு எழுதும் மனிதனாகக் காணவேண்டும் என்று அந்த அணியை ஆதரித்தன. இதற்குப் параллельно, உலகளாவிய மனித உரிமை அமைப்புகள் மாமன்னர் மற்றும் மனித உரிமை மீறல்களின் பற்றிய சிங்கப்பவைகளை எழுப்பத் தொடங்கின.
பல மனிதவியல் அமைப்புகள் சிலியில் கவனத்தை ஈர்த்தன மற்றும் பல தங்குமிடம் தேடியவர்கள் பிற நாடுகள் நோக்கித் திரி அடைந்தனர். பினொசேட்டின் அலங்கீதம், உலகளாவிய மனித உரிமைகளுக்கான போராட்டத்தில் முக்கியத்தின் கட்டத்தை உருவாக்கியது.
1980ம் ஆண்டுகளுக்கு, பினொசேட்டின் ஆட்சியில் உள்ள மக்கள் பேர் உயர்ந்த நடவடிக்கைகள் மற்றும் ஆன்மிகங்களை ஏற்படுத்தின. 1988ல், சிலியர்கள் பினொசேட்டின் அதிகாரத்தை நீட்டிப்பாயா என்று தீர்மானிக்கும்ர உத்திரவாதம் நடத்தினர். ரெபரெண்டம் முடிவுகள் எதிர்பாராதவராக இருந்தன: பெரும்பாலான மக்கள் அவரது அதிகாரத்தை நீட்டிப்பதை எதிர்த்து வாக்களித்தனர்.
1990ல், பினொசேட் ஜனாதிபதியாக பணியை விட்டுவிட்டான், மற்றும் நாட்டில் ஜனநாயகம் இலக்கணம் ஆகிறது. சிலி மீண்டும் சுதந்திரத் தேர்தல்களைக் கொண்டு வந்தது, மற்றும் ஜனாதிபதி பட்டிரிசியோ எய்வினால் இவர்களின் ஆதிக்கம் இந்நாள் எழுந்தது, இவர்களின் சட்டத்தை மீறிவிடும் மற்றும் ஜனநாயக நிறுவனங்களை மீட்டுதரும் செயல்தொகுப்பில புத்தப்படம்படுத்தினார்.
சிலியில் நடைபெற்ற ஆட்சிமாற்றம் நாட்டின் வரலாற்றின் திருப்பம் நேர்கொள்கையாகும், இது அதன் அரசியல் மற்றும் சமூகவியல் தருனியில் ஆழமான பொக்கம் அடிக்கிறது. இந்த காலத்தில் ஏற்படும் துன்புறுத்தல்கள் மற்றும் மனித உரிமை மீறல்களால், எதிர்கால தலைமுறை கற்பனைக்கு திரும்பும் முக்கிய பாடம் அளிக்கிறது, மனுவா மூத்த சம்பந்தப்பட்ட உணர்வுகளை மறித்தது. சிலி இன்னும் ஆட்சிமாற்றத்தின் விளைவுகளை தொடர்முறையோடு எதிர்கொள்கின்றது மற்றும் அவை வெளியே வைக்கப்பட்டவர், சூழ்நிலைக்கண் விவகாரங்களை உறுதிப்படுத்த குறிப்பிடும்விழுப்பினால் அதன் அரசியல் அமைப்பை உருவாக்குகிறது.