செராபியா மற்றும் ஒஸ்மானிய பேரரசுக்கிடையிலான உறவுகள் பால்கானின் வரலாற்றில் சிக்கலான மற்றும் பல்முகமான காலத்தைப் போதிக்கின்றன. 14ஆம் நூற்றாண்டில் முதல்முறையாகச் சந்தித்த காலம் முதல் 15-வது மற்றும் 16வது நூற்றாண்டுகளில் செர்பிய நிலங்களை ஒஸ்மானிய பேரரசுக்கு முழுமையாக உட்படுத்தும் வரை, இவ்விரு பகுதிகளும் கலாசார மற்றும் அரசியல் ரீதியாக ஒன்றிணைத்தன. ஒஸ்மானிய இராய்ச்சியின் வெற்றியைப் பெற்றது, மட்டும் ஒரு போர் மோதலை அல்லாமல், செர்பிய அடையாளம் மற்றும் மரபுகளைப்ப் பாதித்த முக்கியமான கலாசார மற்றும் மதமாற்றத்தைப் பெற்றது.
செர்பியர்கள் மற்றும் ஒஸ்மானிய பேரரசுக்குக்கிடையிலான முதலாவது தொடர்புகள் 14 ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் நிகழ்ந்தன, அப்போது ஒஸ்மான் மக்கள் பால்கானில் முன்னும் வந்தனர். 1389ல் நடைபெற்ற கோசோவேன் நடுவிலானப் போர் செர்பிய மக்கள் యొక్క விதியை தீர்மானிப்பதில் முக்கியமான நிகழ்வாகக் கருதப்படுகிறது. இப்போரில், செர்பிய இராணுவம், லபெழர் ஹிரெபெலியோவிட்சின் தலைமையில், முராத் I என்ற ஒஸ்மானிய சுல்தானின் தலைமையில் உள்குத்து கொண்டனர். பணத் தோல்விக்கு எந்தவொரு பகுதியே கொண்டிருந்தாலும், இது செர்பிய எதிர்ப்பு மற்றும் தேசிய ஆன்மாவுக்குச் சின்னமாக அமைந்தது.
பொரியின் பிறகு, செர்பிய ஜனாதிபதியாக விரும்பப்பட்டது ஒஸ்மானியர்களால் அதிகம் பாதிக்கப்பட்டது, மற்றும் 15 ஆம் நூற்றாண்டின் துவக்கத்துக்குள் செர்பியாவின் பகுதி ஒஸ்மானிய பேரரசினால் காலம் பெறப்பட்டது. ஒஸ்மானியர் "பிரித்தெடு ஆடுங்கள்" என்ற மேற்கோளைப் பயன்படுத்தினர், இது பிந்திய மக்கள் மற்றும் பகுதிகளைச் செயல்படுத்துவதற்கு மேலும் பாதிப்பை ஏற்படுத்தியுள்ளது.
செர்பியா முழுமையாக 1459ல் ஒஸ்மானிய சுல்தான் மெஹ்மெட் II என்பவரால் பெல்கிரேடு கைப்பற்றப்பட்டது. செர்பியா ஒஸ்மானிய பேரரசின் ஒரு பகுதியாக மாறியது மற்றும் 400 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக அதன் சுயாதிகாரத்தை இழந்தது. இந்த காலத்திற்குமுந்தைய செர்பியர்கள் கடும் மதுரை மற்றும் கலைநீக்கத்திற்காக பழி வாங்கினர், ஆனால் ஒஸ்மானியரோ கலை மற்றும் அடிப்படைக் கட்டமைப்பில் ஒரு நிலையை அடைய உதவியுள்ளனர்.
ஒஸ்மானியர்களின் நிர்வாக அமைப்பு மிலேட் என்ற மதத்திற்கான சமுதாயமாகப் பிரிக்க பட்டது - பல்வேறு எட்டியப்புச் குழுக்களுக்கு உள்ளூரேயே செயல் வரிகளை நிர்வகிக்க வாய்ப்பு வழங்கியது. சமூகத்தில் தீவிரமான விளைவை உடுக்க நிலைத்த செர்பிய Orthodokes Church, செர்பிய அடையாளமும் கலாசாரத்தையும் பாதுகாப்பதில் முக்கியமான பங்கு கொண்டது. பிதார்காரின் தலைமையிலான செர்பியர்கள் அவர்களின் امورங்களை நிர்வகிக்க உதவியது, இது மரபுகள் மற்றும் மொழியுடன் தொடர்பு கொண்டதைப் பாதுகாத்தது.
கடுமையான சூழ்நிலைகளிடையே, செர்பியர்கள் தங்களின் கலாசாரத்தை வளர்ந்து கொண்டனர். இந்த காலத்தில் கட்டிடக்கலை, இலக்கியம் மற்றும் கலைகளில் பல மாற்றங்கள் ஏற்பட்டன. இந்த காலத்தில் கட்டப்பட்ட மனோதானங்கள் மற்றும் திருமண அடிப்படைகள் கல்வி மற்றும் கலாசாரத்தின் மையமாக மாறின. ஃபிருஷ்கா மலை மற்றும் கல்லூரி கலாச்சாரமயமான புனிதம் என்ற அடிப்படையில் அமைந்த மனோதானங்கள் மற்றும் தேவாலயங்கள், இன்று யுனெஸ்கோ உலக பாரம்பரிய அடையாளமாகக் கருதப்படுகின்றன.
மற்றொரு புறத்தில், ஒஸ்மானிய பலத்தின் கடுமையotive கூடுவது. பல செர்பியர்கள் இஸ்லாம் ஏற்றுக்கொண்டனர், இது புதிய கலாசார வடிவங்கள் மற்றும் மரபுகளின் உருவாக்கத்திற்கு வழிவகுத்தது. சில குடும்பங்கள், இஸ்லாம் ஏற்றுக்கொண்ட போது, சலுகைகள் மற்றும் மேலதிக சமூக நிலையங்களைப் பெற்றனர், இது செர்பிய அமைப்புக்குள் சிக்கலான சமூக गतக்கடுகளை உருவாக்கியது.
18ஆம் மற்றும் 19ஆம் நூற்றாண்டில் ஒஸ்மானிய ஆட்சிக்கெதிரான பொதுவான எதிர்ப்பு தொடங்கியது. 1804ல் கருக்கியால் பாங்குமார் முன்னிலையில் நடத்தப்பட்ட தூய்மைப் போர்கள், செர்பியர்களுக்கான சுதந்திரக் கண்ணோட்டம் ஆக அமைந்தது. இந்த எதிர்ப்பு, முதல் செர்பிய எதிர்ப்பு என்றே அழைக்கப்படுகிறது, 1815ல் ஒரு சுயாட்சி செர்பிய நாடு உருவாக்க தேவைப்படுகிறது. இரண்டாவது செர்பிய எதிர்ப்பு, 1815ல் ஆரம்பமாகி, செர்பிய சுயாதிகாரத்தை அங்கீகரிக்க முடிவுக்கு வந்தது.
இந்த நிகழ்வுகள் செர்பிய மக்கள் சுதந்திரத்திற்கு வழிவகுத்தன, இது 19ஆம் நூற்றாண்டின் முழுவதும் பல போர் மோதல்கள் மற்றும் தூய்மையான முயற்சிகளுக்கு ஏற்பாடு கிடைத்தது. செர்பியர்கள் 1878ல் ஒஸ்மானிய பேரரசிலிருந்து முழுமையான சுதந்திரம் அடைய முடிந்தனர், இது செர்பிய இந்திக்கயில் மற்றும் பால்கான் வரலாற்றில் ஒரு முக்கிய மைல் கல்லாக அமைந்தது.
ஒஸ்மானிய காலம் செர்பிய கலாசாரத்திலும் வரலாற்றிலும் ஆழ்ந்த தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. ஒஸ்மானியர்களால் ஏற்படுத்தப்பட்ட வேதனைக்கு மத்தியிலும், இந்த காலம் கலாசார பரிமாற்றம் மற்றும் தொடர்புக்களின் நேரம் ஆக அமைந்தது. செர்பிய பாரம்பரியங்கள் மற்றும் மரபுகள், சமையல், இசை மற்றும் கலை உள்ள பகுதிகள் ஒஸ்மானியர்களுடன் பரிணமித்தன.
மேலும், ஒஸ்மானிய ஆட்சி நவீன செர்பிய தேசம் மற்றும் அரசியல் அமைப்பை உருவாக்கியது. இந்த காலத்தில் உருவான பல வரலாற்று நிகழ்வுகள் மற்றும் கலாச்சார சிகரங்களை செர்பிய அடையாளத்துக்கு இன்றும் தாக்கம் புகுத்துகின்றன. ஒஸ்மானிய ஆட்சிக்கு எதிரான எதிர்ப்புகள் சுதந்திரக் கருவத்தில் தேசிய இயக்கத்தை உருவாக்குவதற்கான அடிப்படையாக அமைந்தன, இது செர்பியாவுக்குப் பிறகு நீட்டிக்கப்பட்டது.
செர்பியா மற்றும் ஒஸ்மானிய பேரரசுக்கிடையிலான உறவுகள் பால்கானின் வரலாற்றில் முக்கியமான கட்டமாக இருக்கின்றன. நான்கு நூற்றாண்டுகளைக் கடந்து வரும் இந்த காலம், செர்பிய இனம் மற்றும் அதன் அடையாளம் உருவாக்குவதில் தீர்மானிப்பானதாக உள்ளது. எதிர்ப்புகள் மற்றும் சுதந்திரத்திற்கான போராட்டம், இன்று செர்பிய மாநிலத்திற்கான அடிப்படையாக அமைந்துள்ளன, மேலும் ஒஸ்மானியர்களுடன் கலாசார மற்றும் மதப் பரிமாற்றங்கள் செர்பியாவுக்கு மற்றும் அதன் மக்களுக்கு தாக்கத்தை மேலும் தொடர்கின்றன.