دانشنامه تاریخی
سلطنت جدید مصر، که دوره‌ای از 1550 تا 1070 سال قبل از میلاد را در بر می‌گیرد، یکی از درخشان‌ترین دوران‌های تاریخ تمدن باستانی مصر است. این دوره به خاطر دستاوردهای فرهنگی، نظامی و اقتصادی پیشرفته و همچنین ساخت معابد و مقبره‌های باشکوه شناخته می‌شود. سلطنت جدید زمان قدرت فرعون‌ها، گسترش نظامی و تنوع مذهبی بود.
سلطنت جدید به سه دودمان اصلی تقسیم می‌شود:
سلطنت جدید از دودمان 18 آغاز می‌شود، زمانی که فرعون آحموس اول مصر را از هیکسوها که کشور را در طول دومین انتقال تصرف کرده بودند، آزاد کرد. این رویداد نشانه‌ای از بازسازی وحدت مصری و آغاز یک عصر جدید بود. فرعون‌های این دودمان، مانند حتشپسوت و توتمس سوم، قلمرو مصر را به طرز قابل توجهی گسترش دادند و نوبیه، سوریه و فلسطین را تسخیر کردند.
فرعون‌های سلطنت جدید به عنوان حاکمان الهی شناخته می‌شدند و وظایف مهمی در حکومت و مذهب داشتند. یکی از شخصیت‌های برجسته حتشپسوت، اولین زن-فرعون بود که روابط تجاری را تقویت کرد و پروژه‌های ساخت و ساز بزرگی را آغاز کرد، از جمله معبد در دیر-ال-بحری. حکومت او نماد رونق و ثبات بود.
توتمس سوم، که "فرعون فتوحات" نامیده می‌شد، قلمروهای مصری را به حداکثر خود گسترش داد و کمپین‌های نظامی موفقی را انجام داد. تحت رهبری او مصر به یکی از قدرتمندترین کشورها در دنیای باستان تبدیل شد.
کمپین‌های نظامی فرعون‌های سلطنت جدید مصر را به یک بازیگر قدرتمند در عرصه بین‌المللی تبدیل کردند. رقبای اصلی شامل نوبیه، میتانی و هیت‌ها بودند. فتوحات نه تنها اراضی را افزایش داد بلکه ثروت به شکل طلا، جواهرات و برده‌ها به ارمغان آورد. این منابع به ساخت معابد و مقبره‌های بزرگ کمک کرد.
اقتصاد سلطنت جدید بر پایه کشاورزی، صنایع دستی و تجارت بود. با توسعه سیستم‌های آبیاری، مصریان بهره‌وری محصولات را افزایش دادند و ذخایر غذایی ثابتی را تأمین کردند. تجارت با مناطق همسایه، مانند لوانت و نوبیه، کالاهای متنوعی را به ارمغان می‌آورد که شامل چوب، فلزات و پارچه‌ها بود.
اقدامات تجاری، مانند سفر حتشپسوت به پونت، به نماد تجارت مصری تبدیل شد. این سفرها کشور را غنی کرده و به تبادل فرهنگی کمک کردند. صنعتگران محصولات با کیفیت بالایی را تولید می‌کردند، مانند زیورآلات، سرامیک و بافت‌هایی که در بازارهای داخلی و خارجی خواهان داشتند.
ساختار اجتماعی در سلطنت جدید سلسله مراتبی بود که فرعون در راس آن قرار داشت. زیر او کاهنان، اشراف، مقامات و فرماندهان بودند. کاهنان نقش مهمی در زندگی مذهبی ایفا کرده و مراسم و قربانی‌ها را انجام می‌دادند. صنعتگران و کشاورزان عمده جمعیت را تشکیل می‌دادند و شرایط زندگی آنها به تدریج به خاطر رونق اقتصادی بهبود یافت.
فرهنگ سلطنت جدید با تنوع و غنای خود مشخص می‌شد. هنر این دوره به خاطر واقع‌گرایی و جزئیاتش شناخته می‌شود. مجسمه‌سازان مجسمه‌های عظیم فرعون‌ها و خدایان را خلق می‌کردند که در معابد و مقبره‌ها قرار می‌گرفتند. نقاشی‌ها معمولاً برای تزئین مقبره‌ها و معابد استفاده می‌شد که صحنه‌هایی از زندگی، اسطوره‌ها و زندگی پس از مرگ را به تصویر می‌کشیدند.
ادبیات نیز شکوفا بود و ژانرهای جدیدی مانند شعرو متون فلسفی و داستان‌ها ظهور کردند. "کتاب مردگان" یکی از مهم‌ترین آثار بود که تصورات مصریان باستان را درباره زندگی پس از مرگ تعریف می‌کرد.
دست‌آوردهای معماری سلطنت جدید شامل ساخت معابد باشکوهی است مانند معبد آمنهوتپ سوم در ممفیس و معبد رامسس دوم در ابو سمبل. این معابد به‌عنوان مکان‌های عبادت و مراکز زندگی مذهبی خدمت کرده و همچنین قدرت فرعون‌ها و ارتباطشان با خدایان را منعکس می‌کردند.
مذهب در سلطنت جدید همچنان نقش مهمی در زندگی جامعه ایفا کرد. خدایان اصلی، مانند رع، اوزیریس و ایزیس، در بسیاری از معابد پرستش می‌شدند. مراسم و آیین‌های مذهبی ارتباط بین فرعون و خدایان را تأمین کرده و همچنین تضمین‌کننده رفاه مردم بود.
تصورات درباره زندگی پس از مرگ پیچیده‌تر شد. مصریان به امکان تجدید حیات و زندگی جدید پس از مرگ باور داشتند. این باعث توسعه مراسم تدفین و ساخت مقبره‌های بزرگ برای فرعون‌ها و اشراف شد.
فرعون اخناتون (آکناتون) اصلاحات مذهبی رادیکالی را انجام داد و پرستش خدای یگانه آتُن را برقرار کرد. او پایتخت را به آختاتون (احمنه مدرن) منتقل کرد و معابد قدیمی دیگر خدایان را نابود کرد. با این حال، پس از مرگش، سنت‌های مذهبی دوباره احیا شد و پرستش خدایان متعدد بازگشت.
زوال سلطنت جدید در دودمان 20 آغاز شد، زمانی که تنش‌های داخلی، مشکلات اقتصادی و تهاجم ملت‌های دریا باعث افول شد. ضعف قدرت مرکزی باعث افزایش نفوذ حاکمان محلی شد که مصر را تضعیف کرد.
تا سال 1070 قبل از میلاد، سلطنت جدید به پایان رسید و مصر دوباره وارد دوره‌ای از بی‌ثباتی سیاسی شد که به نام سومین انتقال شناخته می‌شود. این دوره با جنگ قدرت و تهاجمات خارجی همراه بود که به تقسیم کشور منجر شد.
با وجود فروپاشی، میراث سلطنت جدید همچنان زنده است. دستاوردهای معماری، هنر و مذهب بر دودمان‌های بعدی تأثیر گذاشته و ردپای عمیقی در تاریخ بشریت به جای گذاشت. مجموعه‌های معبد و مقبره‌های سلطنت جدید میلیون‌ها گردشگر و پژوهشگر را جذب می‌کند که به مطالعه میراث غنی فرهنگ باستانی مصر ادامه می‌دهند.
سلطنت جدید نماد عظمت و قدرت مصر باستان شد و دستاوردهای آن همچنان الهام‌بخش مردم در سراسر جهان است.