அறிமுகம்
இரண்டாம் உலகப்போர் (1939-1945) பல நாடுகளுக்கு, அதில் இந்தியா சேர்க்கதில்லை, முக்கியமான தாக்கத்தை அளித்தது. உலகின் முழுமை மிகப் பெரிய மோதலிற்குள் இருந்த போது, இந்தியாவின் பிரிட்டிஷ் காலனியான ஆட்சி உள்ளே சுதந்திரத்திற்கான தேசிய இயக்கம் அதிக சிறப்பாகவும் ஒருங்கிணைந்ததாகவும் மாறியது. இந்தக் கட்டுரை, இரண்டாம் உலகப்போர் இந்தியாவில் தேசிய போராட்டத்திற்கு 어떻게 நன்மையை வழங்கியது என்பதைக் கையாள்கிறது, அரசியல் சூழ்வியல் மாற்றங்கள் மற்றும் சுதந்திரத்திற்கு பரந்த ஆதரவை எழுப்புகிறது.
போருக்குப் முன்பு அரசியல் சூழ்நிலை
இரண்டாம் உலகப்போருக்கு முன்பாக இந்தியாவில் மகாத்மா காந்தி மற்றும் ஜவாஹர்லால் நேரு போன்ற தலைவர்களால் நடத்தப்பட்ட தேசியவாத இயக்கம் தீவிரமாக வளர்ந்திருந்தது. எனினும், காலனிய அரசு இந்திய மக்களின் ஆட்சி மற்றும் சுதந்திரம் பற்றிய கோரிக்கைகளை தொடர்ந்தும் புறக்கணித்தது. இதற்குப் பதிலாக, இந்திய தேசியவாதிகள் முன்னேற்றம் செய்யும் முயற்சி செய்வதற்காக, மேலும் ஒருங்கிணைந்த அரசியல் அமைப்புகளை உருவாக்கி, மக்கள் மத்தியில் தங்கள் பாதிப்பை விரிவாக்கினர்.
ஆனால் 1939ஆம் ஆண்டில் போர் துவங்கிய போது, பிரிட்டிஷ் அரசு இந்தியா இந்த மோதலில் களமிறங்குவதை அறிவித்தது, இந்திய தலைவர்களுடன் ஆலோசிக்காமல். இது நாடில் பரந்த அளவிலான அசந்திக்கு மற்றும் எதிர்ப்பிற்கு காரணமாக அமைதியது.
போரின் தாக்கம் இந்திய தேசிய இயக்கத்திற்கு
இரண்டாம் உலகப் போர், இந்தியாவின் அரசியல் சூழலை மிக அதிகமாக மாற்றியது. பிரிட்டிஷ் அரசு எல்லா வளங்களையும் போரை நடத்துவதில் மையமாக்கியதால், வளங்களினதும், பொருளாதார பிரச்சினைகளும், உள்ளக மோதல்களும் உள்ளிட்ட பல சிக்கல்களை சந்தித்தது. இதனால் சுதந்திரத்திற்கான போராட்டமே மிக தீவிரமாக மாறியது. இந்தக் காலகட்டத்தின் முக்கியமான தரவானவை:
- பொருளாதார சிரமங்கள்: போர் உணவுப் பற்றாக்குறைக்கும், விலைகளின் அதிகரிப்புக்கும் வழிவகுத்தது, இது மக்கள் மத்தியில் dissatisfaction அளிக்கும் காரணமாக அமைந்தது.
- இந்திய தேசியக் காங்கிரஸின் (INC) செழிப்பு: போருக்குள் இந்திய தேசியக் காங்கிரஸ் (INC) வழிமுறைகளுக்கு மேல் தங்கள் செழிப்பை தொடர்ந்து அதிகரித்து, எதிர்ப்புத் தோற்பாடுகளை ஏற்படுத்தி, பிரிட்டிஷ் அதிகாரிகளுடன் ஒத்துழைப்பதை மறுப்பதை முன்வைத்தனர்.
- முன்மொழிவு இயக்கங்கள்: "போட்சீட்டுப் போராட்டம்" மற்றும் "தேசிய விடுதலை சேவை" போன்ற மேன்முறைப் பயிலிகள் தோன்றின, அவற்றில் உடனடியாக பிரிட்டிஷ் ஆட்சி எதிர்க்க புரிந்து சில நடவடிக்கைகளை அழைக்கின்றன.
தேசியவாதிகள் சுதந்திரத்திற்கான கோரிக்கைகளை செய்யத் தொடங்கினர், போரை அவர்கள் குறிக்கோளை அடையும் வாய்ப்பாகக் கொண்டு.
கிழக்கு மற்றும் மேற்குத்திருப்புகள்
இந்தியா பிரிட்டிஷ் சக்திகளுக்கு стратегически முக்கியமான அடிப்படையாக இருந்தது, அவர்கள் தனது வளம் மற்றும் மனிதவளம் பயன்படுத்தின. பல இந்தியர்கள், முக்கியமாக சிக்கலான சிப்பாய்கள், போர் பல விட்டு அனுப்பப்பட்டார்கள், இது தேசிய சுய அறிவனை வளர்க்க உதவுகிறது. யுத்தமிட்ட இந்திய சிப்பாய்கள், மற்ற மக்களின் சுதந்திரக் களத்தில் போராட்டங்களை காண்பது, அவர்களை மீண்டும் சுதந்திரத் தேவை கொண்ட இளையம் கொண்டு வீடு திரும்புதற்கு, ஊக்கமளிக்கிறது.
முக்கியமாக, முன்பு மற்றும் செயல்படுத்துதலுக்கு இடையில் உள்ள குழப்பம், இடுப்பில் உள்ள மக்கள் தேவைகளைப் பற்றிய சரியான கவனமின்றி மக்களுக்கு பெரிதும் dissatisfaction எடுத்து வருகிறது. இந்தியர்கள், போரில் தள்ளிய அவர்களால், காலனி அரசுக்கு நீண்டகாலத் தேவைகளை மேற்று வரலாம் என்பதற்கான தேவை அனுபவிக்கத் தொடங்கினர்.
"இந்தியாவைப் போடுங்கள்" இயக்கம்
1942ஆம் ஆண்டில், போர் ஆரம்பத்தின் போது, இந்திய தேசியக் காங்கிரஸ் "இந்தியாவைப் போடுங்கள்" ("Quit India Movement") இயக்கத்தை தொடங்கியது, இது சுதந்திரப் போராட்டத்தின் மிகவும் முக்கியமான அம்சங்களில் ஒன்றாக அமைந்தது. காந்தி இந்தியர்களுக்கு பிரிட்டிஷ் ஆட்சி எதிரான மாஸ் எதிர்ப்புகளை செய்ய அழைத்தார், இது:
- பொது எதிர்ப்புகள்: நாடு முழுவதும் பெரும் எதிர்ப்புகள் மற்றும் வேலை நிறுத்தங்கள் நடைபெற்றன.
- தலைவர்கள் பிடிப்பு: பிரிட்டிஷ் அதிகாரிகள் பயங்கரமாகவே பதிலளித்து, காந்தி மற்றும் மற்ற INC தலைவர்களை கைது செய்தனர்.
- பெரும்பாலும் அணுகுதல்: பிரிட்டிஷ் அதிகாரிகளால் எதிர்ப்புகளை கட்டுப்படுத்த முடியாத, இது ஆயிரக்கணக்கான மக்களின் இறப்புக்கான காரணமாக அமைந்தது.
எனினும், ஒருபுறம் தடுக்கின்ற நடவடிக்கைகளை மீறி, "இந்தியாவைப் போடுங்கள்" இயக்கம் இந்தியர்களை சுதந்திரத்தைப் பெறுவதற்கு மேலும் உறுதியாக்கியது மற்றும் அவர்களது போராட்டத்திற்கு சர்வதேச சமுதாயத்தின் கவலைக்குரிய நிரூபங்களை அளித்தது.
போருக்குப் பிறகு: சுதந்திர நோக்கம்
போர் 1945ஆம் ஆண்டில் முடிவுக்கு வந்தது, ஆனால் இதன் விளைவுகள் இந்தியாவில் நினைவில் வைக்கப்பட்டன. பிரித்தானிய அரசு கடுமையான சூழ்நிலைக்கு இருந்தது: பொருளாதார பிரச்சினைகள், காலனிகளை நிர்வகிக்க வேண்டும் மற்றும் இந்தியாவில் வளர்ந்துள்ள dissatisfaction, எதிர்கால நாடு பற்றிய பேச்சுவார்த்தைக்கு மாற்றங்களை ஏற்படுத்தியது.
1946ஆம் ஆண்டில், பிரித்தானிய அரசு மற்றும் இந்திய தலைவர்களுக்கு இடையே பேச்சுவார்த்தைகள் துவங்கின, இதில் சுதந்திரத்தை அடைய ஏதுவாகப் பேசப்பட்டது. நீண்ட உரையாடல்களின் பின்னர், 1947 ஆம் ஆண்டில் இந்தியா சுதந்திரத்தைப் பெற்றது, இது கடந்த கால ஆட்சி போராட்டத்தின் முடிவாகும்.
முடிவு
இரண்டாம் உலகப் போர் இந்தியாவில் தேசிய போராட்டத்தின் காரிகையாக முக்கியமான மாறுபாடு சேர்ந்தது. உலகளாவிய மோதலின் சூழ்நிலையில், இந்தியர்கள் தங்கள் சக்திகள் மற்றும் வாய்ப்புகளை உணர்ந்தனர், இது பெரிய அளவிலான சுதந்திர இயக்கத்திற்கு வழியாகக் கொண்டே சென்று. "இந்தியாவைப் போடுங்கள்" இயக்கம் மற்றும் பிற நிகழ்வுகள் நாட்டு அரசியல் சூழலை மாற்றியத 뿐 அல்லாமல், இந்தியா 1947 ஆம் ஆண்டில் சுதந்திரத்தைப் பெற்றது. எனவே, போர் பழைய முறைகளை அழிக்கவில்லை, ஆனால் இந்தியாவின் புதிய தொடக்கம் என்று வரலாற்றாளர்களால் நிரூபிக்கப்பட்டது, இது இன்றும் வளர்ந்து கொண்டுள்ளது.
பங்கிடு:
Facebook Twitter LinkedIn WhatsApp Telegram Reddit emailமற்ற கட்டுரைகள்:
- இந்தியா வரலாறு
- பழமையான இந்திய நாகரிகம்
- வேதீய காலம் இந்தியாவில்
- மத்தியகாலமும் இந்தியாவில் முஸ்லிம்கள் வெல்லும் முயற்சிகளும்
- இந்தியாவில் கொள்கலனியல் காலம்
- இந்தியா விடுதலை இயக்கம்
- வேத காலத்தின் வயின்மைகள்
- துர்க்கினால் ஆக்கப்பட்ட டெலிக்கு சுல்தானத்தினால் வரலாறு
- பிரிட்டிஷ் ஓஸ்ட்-இந்தியக் கம்பெனியின் வருகை
- 1857 ஆம் ஆண்டு படைப்பு: இந்திய கிளர்ச்சி
- இந்தியா முதல் உலக யுத்தத்தில் மற்றும் தேசிய ஜனநாயகம் வளர்ச்சி
- இந்தியாவில் சுயாட்சி போராட்டம்: 1920-1930-கள்
- இந்தியாவின் பங்கீட்டுத்தன்மை மற்றும் சுவுதெழுதுதல்
- வேத காலத்தின் ஆதாரங்கள்: வேதங்கள்
- ஆரியர்கள் மற்றும் அவர்களின் இந்தியாவில் இடமாறுதல்
- மோகெஞ்சோ-தாரோ கலாச்சாரம்
- மகான் முரசுகளின் கலாச்சாரம்