அறிமுகம்

1920- கள் மற்றும் 1930- கள் இந்திய வரலாற்றில் முக்கியமான கட்டமாக மாறியது, அதன் போது சுய ஆட்சிக்கும் சுதந்திரத்திற்கும் நடத்தப்பட்ட இயக்கம் மேலும் செயல்பாட்டில் மற்றும் ஒழுங்குபடுத்தத்தில் ஆக இருந்தது. முதல் உலகப்போరுக்குப் பிறகு, இந்தியர்கள் தமது சக்தியும் ஒன்றுபட்டதுன்பம் உணர ஆரம்பித்தனர், இது காலனிய ஆகும் அரசுக்கு எதிரான பல முக்கிய அரசியல் நிகழ்வுகளையும் போராட்டங்களையும் உருவாக்குவதில் முடிந்தது. இந்த கட்டுரையில், இந்தியாவின் சுய ஆட்சிக்கான போராட்டத்தின் முக்கியக் தருணங்களை இந்நிலைக்கு வருவோம்.

பின்னணி மற்றும் சூழல்

1918ல் முதல் உலகப்போரின் முடிவுக்குப் பிறகு, இந்தியா ஒரு சீரற்ற பொருளாதார மற்றும் சமூக சிரமங்களுடன் மோதிக்கொண்டது. வகுப்புப் konflikld களத்தின் தீவிரம், உணவுப்பொருட்கள் மற்றும் உயர் வரி மாறுபாடுகள் மக்களிடையே dissatisfactionஐ ஏற்படுத்தின. அரசியல் நிலைமைமே முடிந்தால், ஆஸ்திரலிய அதிகாரிகள் மக்களின் dissatisfactionக்கு பதிலளிப்பில் நிர்ப்பந்தமான நடவடிக்கைகளை எடுத்தனர், அதில் ரோலால் சட்டம் (1919), ஏற்கனவே குடிமக்களின் சுதந்திரங்களை கட்டுப்படுத்தியது.

இந்த நிகழ்வுகளை எதிர்த்து, இந்தியாவில் சுய ஆட்சிக்கு ஆன இயக்கம் தீவிரமாக தொடங்கியது. மகாத்மா காந்தி போன்ற தலைவர்கள், அங்காங்கே இருந்தவர்கள், வன்முறையற்ற போராட்டங்களுக்கு மற்றும் நடவடிக்கাগ்களுக்கு அழைப்பு விடுத்தனர்.

காந்தியரும் வன்முறையற்ற எதிர்ப்பும்

மகாத்மா காந்தி, இந்திய தேசிய இயக்கத்தின் மிகச் செல்வந்தமான தலைவர்களில் ஒருவர், சுய ஆட்சிக்கான போராட்டத்தின் முக்கிய சின்னமாக மாறினார். 1920ல், அவர் "வன்முறையற்ற எதிர்ப்பு" (சத்யாகிரஹா) இயக்கத்தை துவக்கியவர், இது இந்தியர்களை ஆங்கில ஆட்சியுடன் ஒத்துழைக்க மறுக்க அழைப்பு விடுத்தது. இந்த இயக்கத்தின் முக்கியக் குறிகோல்கள் அடங்குவர்:

• வன்முறை இல்லாதது: காந்தி, சுதந்திரத்திற்கான போராட்டம் வன்முறை இல்லாமல் நடைபெற வேண்டும் என்று கருதினார்.
• வழிகாட்டல் அலட்சியம்: இந்தியர்கள் அநியாயமான சட்டங்களையும் ஆங்கில ஆட்சியின் உத்திகளையும் உடனடியாக புறக்கணிக்க வேண்டும்.
• பொருளாதார சுயாதீனம்: காந்தி, ஆங்கிலப் பொருட்களை புறக்கணிக்கவும், உள்ளூர் உற்பத்திக்கு ஆதரவு கொடுக்கவும் அழைப்பு விடுத்தார்.

இந்த கருத்துக்கள் பல போராட்டங்களுக்கு அடிப்படையாக மாறின, அனைத்துலகத் தொழிலுக்கான புறக்கணிப்பு மற்றும் பெரும் போராட்டங்கள் அனைத்தும் இதில் அடங்குகின்றன.

சுய ஆட்சிக்கு போராட்டம்

1920-ல், சுய ஆட்சிக்கான இயக்கம் மேலும் ஒழுங்குபடுத்தப்பட்ட வகைகளை ஏற்றுக்கொண்டது. 1929ல்,Jawaharlal Nehru தலைமையில் இந்திய தேசியக் காங்கிரஸ், இந்தியாவின் முழு சுதந்திரத்திற்கான தீர்மானத்தை கொண்டுவருகிறது. இந்த அறிவிப்பு சுய ஆட்சிக்கான பாதையில் ஒரு முக்கியமான படியாக மாறியது, இது சில முக்கிய நிகழ்வுகளை உருவாக்கியது:

• 1930ம் ஆண்டுக்கான சத்யாகிரஹா: காந்தி சுவாா்மதியில் இருந்து கடற்கரைக்கு "உப்பு நடைபயணத்தை" தொடங்கினார், இது ஆ英文மான உப்புக்கான ஒற்றுமையை எதிர்த்து போராட்டமாக ஆகிவிட்டது. இந்த நடவடிக்கையை பரந்த அறிவிலும் ஆதரவும் பெற்றது.
• புதிய அமைப்புகளின் வளர்ச்சி: இந்திய தேசியக் காங்கிரஸுடன் இணைந்துவந்து, அனைத்து இந்திய முஸ்லிம்களின் சங்கம் போன்ற புதிய அரசியல் அமைப்புகள் உருவாகின, இது முஸ்லிம் மக்கள் வரRepresent செய்கின்றன.
• பொருளாதார புறக்கணிப்பு: காந்தி மற்றும் மற்ற தலைவர்கள் ஆங்கிலப் பொருட்களை மற்றும் வரிகளுக்கான புறக்கணிப்புக்கு அழைப்பு விடுத்தனர், இது உள்ளூர் உற்பத்தி வளர்ச்சிக்கு உதவியது.

இந்த நடவடிக்கைகள் இந்தியர்கள் மத்தியில் தேசிய சுய வார்த்தையின் வளர்ச்சி மற்றும் ஒன்றுபட்ட குற்றம் உருவானது.

ஆங்கில ஆட்சியின் பதிலை

பெரும் போராட்டங்களை எதிர்கொண்டு ஆங்கில அரசு, சுய ஆட்சிக்கான இயக்கத்தை அழிக்க நடவடிக்கைகள் எடுத்தது. ஆங்கில அரசால் எடுக்கப்பட்ட நடவடிக்கைகள்:

• தலைவர்களின் கைது: பெரும் போராட்டங்களுக்குப் பதிலாக, ஆங்கில ஆட்சியர், தேசிய இயக்கங்களின் பல தலைவர்களை, காந்தி உட்பட, கைது செய்தனர்.
• பெருப்பு சட்டங்கள்: புதிய சட்டங்கள் தேவைகளை கட்டுப்படுத்தியது, மக்கள் கூட்டம் மற்றும் கருத்துகளை வெளிப்படுத்துவதில் உள்ள சுதந்திரங்களை குறைத்தது.
• வல்லமை நடவடிக்கைகள்: போராட்டங்களை ஒழிக்கவும் மற்றும் பொந்தைமைகள் தடுக்கவும் வல்லமை தேவைப்படும், இது பல உயிரிழப்புகளை ஏற்படுத்தியது மற்றும் வன்முறையின் தீவிரத்தை அதிகரித்தது.

இந்த நடவடிக்கைகள் மக்களிடையே உள்ள dissatisfactionஐ மேலும் அதிகரித்தது, மற்றும் இந்தியர்கள் தங்கள் உரிமைகளுக்காக போராட விரும்பினார்கள்.

தேசிய வீரத்தின் உயர் நிலை

1920-ல் மற்றும் 1930-களில், இந்தியாவில் தேசிய தீர்மானத்தின் உயர்வு நடைபெற்றது. சமூகத்தில் முழு சுதந்திரத்திற்கான கருத்துகளும் முற்றிலும் விலகிய группுக்களின் உருவாக்கமும் உள்ள அறக்கட்டளை மீது மாறியது, காலனிய ஆட்சியை உடனே விடுவிப்பதற்கான ஆதரவு பல முறைவே இருந்து வந்தது.

இந்த நேரத்தில், சுய ஆட்சிக்கான இயக்கம் குறிப்பிடத்தக்க அளவில் மேம்பட்டது, இது நாட்டின் தலைவருக்கும், பொதுவினருக்கும் இடையேவும், விவசாயிகளை, தொழிலாளர்களையும், இளைஞர்களையும் இணைப்பதில் கூடுதல் மாற்றையே அமைத்தது. பல மக்கள் போராட்டங்களில் ஈடுபட்டு, புதிய தலைவர்கள் நேரில் வருவார்கள், அவர்கள் மக்கள் ஒருவனின் பாதுகாப்பையும் பிரதிநிதித்துவம் செய்தனர்.

கடைசி வரியில

1920 மற்றும் 1930-களின் காலம் இந்திய வரலாற்றில் முக்கியமான காலமாக மாறியது, இதில் சுய ஆட்சிக்கான இயக்கம் மேலும் ஒழுங்குபடுத்தபட்டது மற்றும் போடப்பட்டது. இந்த காலத்தில், மகாத்மா காந்தி சுதந்திரத்திற்கான போராட்டத்தின் சின்னமாக மாறினார், மேலும் அவரது வன்முறையற்ற எதிர்ப்பின் எண்ணங்கள் இந்தியாவின் லட்சோறுக்கும் ஊக்கமாக இருந்தது. ஆங்கில ஆட்சியாகிய ந் திட்டங்களைத் தவிர்த்து, சுய ஆட்சிக்கான இயக்கம் மேலும் பல வண்ணங்களை பெற்றது, அதில் அடுத்த ஆற்றல் தலைமுறைக்கு அடிப்படையாக அமைந்தது, 1947ல் இந்தியா சுதந்திரம் பெற்று அமைர்கின்றது.

இந்தியா சுய ஆட்சிக்கான போராட்டம் ஊக்கமளிக்கும் மக்களின் நிலையை வெளிப்படுத்துகிறது மற்றும் அவர்களின் சுதந்திரத்தைக் கொண்டு வரும் முயற்சிகளுக்கும் அடித்தளமாக அமைந்தது, இது மீண்டும் பல தலைமுறைகளை தொடர்ந்து அவர்களின் உரிமைகளையும் சுதந்திரத்திற்கான மீண்டும் சுகாதாரம் மீண்டும் அழைப்பு விடுத்து அவர்கள் பின் தொடர வேண்டும்.

பங்கிடு:

மற்ற கட்டுரைகள்:

• இந்தியா வரலாறு
• பழமையான இந்திய நாகரிகம்
• வேதீய காலம் இந்தியாவில்
• மத்தியகாலமும் இந்தியாவில் முஸ்லிம்கள் வெல்லும் முயற்சிகளும்
• இந்தியாவில் கொள்கலனியல் காலம்
• இந்தியா விடுதலை இயக்கம்
• வேத காலத்தின் வயின்மைகள்
• துர்க்கினால் ஆக்கப்பட்ட டெலிக்கு சுல்தானத்தினால் வரலாறு
• பிரிட்டிஷ் ஓஸ்ட்-இந்தியக் கம்பெனியின் வருகை
• 1857 ஆம் ஆண்டு படைப்பு: இந்திய கிளர்ச்சி
• இந்தியா முதல் உலக யுத்தத்தில் மற்றும் தேசிய ஜனநாயகம் வளர்ச்சி
• இரண்டாம் உலக போர் மற்றும் இந்தியாவில் தேசிய போராட்டத்தின் தீவிரம்
• இந்தியாவின் பங்கீட்டுத்தன்மை மற்றும் சுவுதெழுதுதல்
• வேத காலத்தின் ஆதாரங்கள்: வேதங்கள்
• ஆரியர்கள் மற்றும் அவர்களின் இந்தியாவில் இடமாறுதல்
• மோகெஞ்சோ-தாரோ கலாச்சாரம்
• மகான் முரசுகளின் கலாச்சாரம்