புதியசீலாந்து, உலகின் மிகவும் அசாதாரண நாடுகளில் ஒன்று, நாட்டின் பழங்குடிகளாகிய மாவோரி மற்றும் ஐரோப்பிய ஆளாக்கிகள் மத்தியில் மோதல்களுடனான தனித்துவமான வரலாறு கொண்டது. தன்னாட்சிக்கு செல்லும் பாதை நீண்டது மற்றும் இலகுவல்ல, மேலும் இந்த செயல்முறையில் அரசியல், சமூக மற்றும் பண்பாட்டியல் துறைகளில் குறிப்பிடத்தக்க மாற்றங்கள் ஏற்பட்டன.
ஐரோப்பியர்கள் புதியசீலாந்துடன் முதல்முறை தொடர்பு கொள்ளுதல் 1769 இல் நடைபெற்றது, அப்போது கெப்டன் ஜேம்ஸ் குக் அதைச் சென்றடைந்தார். இந்த நிகழ்ச்சி ஐரோப்பிய ஆளாக்கத்தின் துவக்கம் ஆக இருந்தது, மேலும் இது மாவோரி வாழ்க்கையை பெருமளவு மாற்றியது. 19ஆம் நூற்றாண்டின் முதல் பாதியில் ஐரோப்பிய கடावர்கள் எண்ணிக்கையை அதிகரித்ததால் நிலம் மற்றும் வளங்களை巡ே்கான மோதல்களுக்கு வழிசென்றது.
1840ஆம் ஆண்டில் வைதான்கி ஒப்பந்தம் கையெழுத்தாகியுள்ளது, இது மாவோரி மற்றும் பிரிட்டிஷ் அதிகாரிகளுக்கு இடையிலான உறவுகளை ஒழுங்குபடுத்தும் முக்கிய ஆவணம் ஆக இருக்கிறது. இது மாவோரி நிலம் மற்றும் வளங்களுக்கு உரிமைகளை பாதுகாக்கும், ஆனால் இதற்கான விளக்கம் விவாதமானது. ஒப்பந்தத்தின் முக்கிய ஆசைகள் உள்ளடக்கியவை:
ஆனால் நடைமுறையில் பல மாவோரி உரிமைகள் மீறப்பட்டுள்ளதால், இது பழங்குடிகளிடம் மோதல்களும், అసுபவத்தையும் உண்டாக்கியது.
ஆளாக்கத்தின் துவக்கத்துடன், மாஉயி போர்கள் (1860-1872) என அழைக்கப்படும் ஆயுதமால்வாரியான மோதல்கள் துவங்கின. இவற்றின் முக்கிய காரணங்கள் உள்ளடக்கியவை:
இந்த போர்கள் இரு புறங்களுக்கும் குறிப்பிடத்தக்க இழப்புகளை ஏற்படுத்தி புதியசீலாந்து அரசியல் தரவரிசையை மாற்றியது.
1852ஆம் ஆண்டிலிருந்து, புதியசீலாந்தில் தன்னாட்சியின் செயல்முறை தொடங்கியது. பிரிட்டிஷ் அரசாங்கம் தன்னாட்சிக்கு சட்டத்தை ஏற்றுக்கொண்டது, இது முதல் சட்டமன்ற அமர்வை உருவாக்கியது மற்றும் குடியுரிமைகளை தன்னாட்சிக்கு உரிமை அளிக்கும். ஆனால் பல மாவோரி இந்த செயல்முறையில் பிரதிநிதியில்லாமல், அவர்களின் உரிமைகள் பெரும்பாலும் கெளரவிக்கப்படவில்லை.
1854ஆம் ஆண்டில், புதியசீலாந்தின் முதலாவது மன்றம் உருவாக்கப்பட்டது. மன்றத்தில் ஐரோப்பிய மற்றும் மாவோரி பிரதிநிதிகள் இருவரும் என்போலவும் இருப்பினும், மாவோரி சமூகத்திற்கு உண்மையான தன்னாட்சி கிடைக்கவில்லை. முக்கிய சட்டங்கள் மற்றும் முடிவுகள் நடமாட்டத்தின் பக்கம் மதிப்பீடு செய்யப்படவில்லை.
19ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதியிலே, மானவ முதல்வாா் மாம்பொன் மொழியால் பண்டிகையம் மற்றும் கதைகளை வடிவமைப்பது. 1865ஆம் ஆண்டு, மானவ முதல்வாா் சட்டம் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டு, மன்றத்தில் மாவோரி பிரதிநிதிகளுக்கான உரிமைகளை உறுதிப்படுத்தியது. ஆனால், இந்த சட்டங்கள் நடைமுறையில் பல குறைபாடுகளை வெளிப்படுத்தின, மேலும் பல மாவோரி இன்னும் அவர்களின் நில உரிமைகளைப் பற்றிய பிரச்சினைகளை சந்திக்க வேண்டியது தவிர்க்கப்பட்டது.
20வது நூறு மாவின் புதிய சவால்களுக்கு மாகோரி இடையிலானது. இரண்டாம் உலகப் போர் பிறகு, புதியசீலாந்து அரசாங்கம் மாகோரைச் சேர்ந்த வாழ்வுகளை மேம்படுத்தும் வகையில் ரீதிகள் அமைப்பு செய்தது. ஆனால், இந்த ரீதிகள் பல மாறுபாடுகளை மற்றும் மாறுபாடுகளை உருவாக்கியது.
1970களின் பிறகு, மாகோரி பண்பின் மீற்றா துவங்கியது. இந்த இயக்கம் தன்னாட்சிக்கு ஒரு முக்கிய பயணமாக மாறியது, ஏனெனில் மாகோரி தங்கள் உரிமைகள் மற்றும் பண்பாட்டுப் அடையாளத்தைப் பாதுகாக்க நடவடிக்கைகள் எடுத்து கொண்டனர். 1980களில், மாகோரி மொழியின் கற்கையைப் பள்ளிகளில் ஆதரிக்கும் மற்றும் பாரம்பரியங்களை பாதுகாக்கும் சட்டங்கள் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டன.
முந்தைய வளர்ச்சியுள்ளும், பல தேசங்களில் இன்னும் தீர்வு பெற முடியாத பிரச்சினைகள் உள்ளன. தீவிர மோதல்கள் உள்ள მდგომარეობங்களில்:
மாவோரி அரசியலில் சீரானவையாகவே செயல்படுத்த, மேலும் அவர்களது குரல்களும் சமூகத்தில் மிகவும் முக்கியமானவை ஆகி வருகிறது.
புதியசீலாந்துக்கு தன்னாட்சி செல்லும் பாதை நீண்டதும் மற்றும் மோதல்களுடனானது. வைதான்கி ஒப்பந்தம் முக்கிய ஆவணம் ஆக இருந்ததைப் போல, அதன் மீறலும் தாழ்வியமாகி மோதல்களுக்கும் ஆட்சிக்கான மலர்ச்சியையும் ஏற்படுத்தியது. 21ஆம் நூற்றாண்டில், மாவோரி அவர்களின் உரிமைகள் மற்றும் பண்பாட்டு மற்றும் நில உரிமைகளை மீட்டெடுக்க போராடுவது தொடர்ந்து நடைபெற்று வருகிறது. இந்த செயல்முறை, மிகவும் சிரமமுள்ளதாக இருக்கும், புதியசீலாந்தில் மேலும் சீரான மற்றும் உள்ளடக்கமான சமூகத்தை உருவாக்குவதற்கான முக்கிய படி ஆகும்.