கடவுள் நூலகம்
නොවෙමිණි, සාමත්‍යය සහ ක්ලූජික ද්‍රව්‍ය සමග, ශ්‍රී ලංකාව තම රාජ්‍ය පද්ධතිය සංවර්ධනය කිරීමට දිගු පියවරක් ගෙවයි. ශාකකාරකයන් වශයෙන්, මෙම දිවයිනේ ආකාරය මාලගා කරන කාල සිට ශ්‍රී ලංකාවේ රාජ්‍ය කිසිදු තහවුරුකරණයක් නැති සංගඩයක් ඇත.
ශ්‍රී ලංකාවේ රාජ්‍ය පද්ධතියේ ඉතිහාසය, අනුරාධපුර සහ පොලොන්නරුවා යන පළමු රාජ්‍යයන්ගේ යුගයෙන් ආරම්භවේ. මේ පරණ රාජ්‍ය, ක්‍රි.පූ. III සිට ක්‍රි.පූ. XIII දක්වා පැවැති අතර, මධ්‍යකාරී රාජාධිරාජ්‍ය පද්ධතියක් තිබුණි. රාජා මීට වඩා තෝරාගත් යායන් කාර්යක්ෂම වශයෙන් මක් යැයි වඩා භාවිතා කරමින් වලින් වූ රාජ්‍යමය නායකයින් ලෙසින් විය.
අනුරාධපුර, දීපයේ මුල් මහත් රාජ්‍යය, කෘෂි හා ආර්ථිකය රැකවරණීය කිරීමට සහාය වන වගා කටයුතුෙහි එහි ජලයගේ පද්ධතියේ සක්‍රියව තිබුණි. පොලොන්නරුවා, පසුගිය රාජ්‍යය, අධ්‍යාපනීය සහ සංස්කෘතික මධ්‍යස්ථානයක් වශයෙන් කලා, ගෘහ නිර්මාණය හා ආධාාරිත ක්‍රමවේදයන් ශක්තිමත් කලාපයක් විය.
ක්‍රි.පූ. XIII සිට ශ්‍රී ලංකාව විදේශික ආක්‍රමණයන්ට ලක්ව ඇත, එය රාජ්‍ය පද්ධතියේ වැදගත් වෙනස්කම් සිදු කරයි. දකුන්ගාමි රාජවංශ, චෝල යනාදී රාජවංශවලින් කෙටි කාලයකින් ආකර්ෂණයේ යුතුතාව නිපදවා දෙයි.
පසුව, දීපයේ කාන්දී, කොත්තේ සහ යාපනය යන කුඩා රාජ්‍ය ගණනාවක් නිදහස් රජවහන්සේන් වන බව පවත්වාගෙන යන අතර, දීපයේ සමාජ ප්‍රයෝගයන්ට ක්‍රියාත්මක වන පරිදි පැවැති. මෙම යුගය රාජ්‍යය බෙදී නිසා සහ ප්‍රදේශයන් අතර විවිධ ගැටළු ඇති වී ඇත.
ශ්‍රී ලංකාවේ ආගමික යුගය යුරෝපීය ආධිපත්‍යයන්ගේ පැමිණීම සමඟ සම්බන්ධ වේ. පළමුවෙන්ම යුරෝපීයයන් වන පොර්තුගීසීන් ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණූයේ XVI යුගයේදී වෙයි, කටයේ ආරක්ෂා කිරීමේ මින් අලූතින් අලවි කිරීමක් කිරීමට පියවරක් ලෙසයි. පසුව, XVII යුගයේදී පිටුපස වඩා මහා ප‍්‍රජාවක පාවිච්චි කලේය, නිවැරදි වූ අධිකාරියන් සහ වාණිජ ආධාරිතමය පද්ධතියක් නිර්මාණය කිරීම සිදු කරයි.
බ්‍රිතාන්‍යය විසින් XVIII සියවසේ අන්තයේ දිවයින පුරා කටයුතු කරන ලදී. ඔවුන්ගේ තොරතුරු ඇතුළත් වූ රාජ්‍ය පද්ධතියක් නිර්මාණය කරන ලදී. සහනකරුවන්ගේ ආරමෙන් කෙරෙන අසීරුතා ඇති කලින් එකතුවක් වෙනුවට, බ්‍රිතාන්‍ය යුගය සංස්කෘතිකෙන් moderno වූ රාජ්‍ය පද්ධතියක්ගේ නිර්මාණය වන ඉතා වැදගත් ක්ෂණයක් වේ.
දීපයේ අරුත් කාලය තුළ ජාතික ක්වෝතු යෙදුම්‍යාතින් පසුවලින් නංවනේය. අනන්ද කුමාරසිරි සහ සෝලාමන් බැන්ඩරනායකය මෙහි දෙපාර්ශවය හා ජනතාවන්ගේ සංවිධානයක අවශ්‍යයෙන් බලය අග කරන ලදී.
1931 වසරේ ශ්‍රී ලංකාවේ නිර්දේශනයකි, රාජ්‍ය සභාපතින්ගේ පද්ධතියක් පිළිගැනීම නිසා යහපත් රාජ්‍ය කදාළ වශයෙන් කියවෙයි. මෙම පියවරයෙන් එය ප්‍රධානික සංවිධානය කරයි.
1948 වසරේ ශ්‍රී ලංකාව, එවිට සිලෝන් ලෙස හැඳින්වෙයි, නිදහස දක්වා ගමන් ගන්නා ලදි. කුමන්ත‍්‍රණය රජයේ දෙවරක් භක්තික ගැනෙයි. රාජ්‍ය භාරකම සැත්තු නොදැමී රාජ්‍ය සභාපතන් ලද්දේයි.
පාර්ලිමේන්තු පද්ධතියේ කළමනාකරණය හා ප්‍රධානීන්ට යටතේ මුලදී කරුණු බලී යැවීම සඳහා රජයේ නීතියක් ඇති කණ්ඩායමයක් ගෙන එවේ. සෝලාමන් බැන්ඩරනායක සහ ඔහුගේ පාර්ලිමේන්තු ප්‍රධානිකය දී ඇති දේශපාලන ආත්මය හා සංස්කෘතික වාසීන්වල ඉස්සරහ දැවැන්ත වැඩසටහන් මත ක්ෂයර් වූවා.
1972 වසරේ ශ්‍රී ලංකාව රටක් වශයෙන් නිවේදනය කලේය, ඡේදනය නිර්ණාමිකයෙන් ලගට දක්වයි. නව ආණ්ඩු අධිකාරිය ඒරියක් ජාතිකම් එකතු වීමෙන් හැරෙන්නා ඇත, ජාතික පාර්ලිමේන්තුවේ පොහොසත් සියළුම හෝඩනෙමක් ගවර්නර් ආයනත්වයෙන් ඉවත් කලා.
1978 වසරේ දී මානි විභාගය ප්‍රකාරක ක්‍රියාවලියක් සාදා ඇත, එහි ප්‍රධානියා ශ්‍රී නිවැරදිම කරුණු නීතිවේදීන් ලෙස රාජ්‍ය ජනතාවට ප්‍රධානීන්ට පාළනය දැරේ.
1983 සිට 2009 වන නුබය, ශිය Lanka සමඟ අපවුර් ලිස්ට් කර ඇත, ზომිත ව්‍යාපාරය සම්බන්ධතා පවා හර්තින් මිදිවන්ගේ චාරිකා කරයි. සමාජමය ප්‍රධානීන් සමඟ ලිසු සමාජයට බලය හිමිකම් ලැබූ සියලු සමාජික පාළනෙහෙනුයි.
ගැටුම නිමා කිරීම, රාජ්‍ය පරිපාලනය නිසාම සුළු හා ඉම්ං හරියෙනුයි. බොහෝ වන දෙයන් රටේ සිටි නිවැරදි විචාර කැරළිය millennium ක්ෂේමතාවන් වඩාත් රැකීම පරාක්‍රමයක් යෝජනා සහ කතා සැරවී පැනවීමේ.
ශ්‍රී ලංකාවේ රාජ්‍යාපද්ධතියේ වාණිජත්වය, රාජ්‍යයේ මාර්ගගතික සංක්‍රමණයක් යෙදීය. පරණ රාජ්‍යයන්ට ආදර්ශිත වූ, සමත්‍යයෙන් වූ සංස්කෘතියේ ස්ථාන මාරු වූ බැවින් විශාල විස්තරයක් ගන්නා ලදී.
දේශයේ අනාගතය, සමාන විජයයන් ගතකියකට සහ නිවැරදි රාජ්‍ය පද්ධතිය ශක්තිමත් වීමේ පැවැත්ම වෙනුවට වනු ඇත.