دانشنامه تاریخی
استعمار اسپانیا در فیلیپین، که در سال ۱۵۶۵ آغاز شد و بیش از سه قرن ادامه داشت، تأثیر عمیقی بر تاریخ و فرهنگ این کشور گذاشت. اسپانیایی‌ها نه تنها ساختار سیاسی و اقتصادی مجمع‌الجزایر را تغییر دادند، بلکه تغییرات قابل توجهی در زندگی فرهنگی و مذهبی مردم محلی ایجاد کردند. این دوره در شکل‌گیری چهره مدرن فیلیپین، از جمله تنوع زبانی، فرهنگی و اجتماعی، کلیدی بود.
استعمار اسپانیا در فیلیپین با اکسپدیشن رهبری شده توسط فردیناند ماژلان در سال ۱۵۲۱ آغاز شد. اگرچه ماژلان تا آغاز استعمار زنده نماند، سفر او افق‌های جدیدی را برای دریانوردان اسپانیایی گشود. در سال ۱۵۶۵، کنکیستادور اسپانیایی میگل لوپز دِ لگاسپی اولین مستعمره دائمی را در سبو تأسیس کرد که شروع حکومت استعماری اسپانیا در فیلیپین بود.
لگاسپی و جانشینان او شروع به گسترش دارایی‌های خود کردند و کنترل بر دیگر جزایر مجمع‌الجزایر را برقرار کردند. اسپانیایی‌ها شهرهای جدیدی مانند مانیلا را تأسیس کردند که به سرعت به یک مرکز تجاری و اداری مهم تبدیل شد. موقعیت استراتژیک فیلیپین در مسیرهای دریایی بین هند شرقی و هند غربی آن را به دارایی ارزشمندی برای امپراتوری اسپانیا تبدیل کرد.
استعمار اسپانیا تغییرات قابل توجهی را در ساختار سیاسی فیلیپین به همراه داشت. اسپانیایی‌ها سیستم مدیریت مبتنی بر هیرارشی استعماری را معرفی کردند که در آن هر استان و شهر تحت مدیریت فرمانداران اسپانیایی قرار داشت. رؤسای محلی، که داتو نامیده می‌شدند، گاهی اوقات موقعیت‌های خود را حفظ می‌کردند، اما قدرت آنها به شدت تحت تأثیر مقامات اسپانیایی محدود بود.
یکی از عناصر اصلی مدیریت استعماری، گسترش کاتولیسیزم بود. مبلغان اسپانیایی، مانند فرانسیسکن‌ها، دومینیکن‌ها و یسوعی‌ها، به طور فعال در تلاش برای موعظه مردم محلی به مسیحیت بودند. مبلغان نه تنها آموزه‌های مسیحی را تبلیغ کردند، بلکه به آموزش مهارت‌های جدید به مردم محلی کمک کردند که به تبادل فرهنگی کمک کرد.
حیات اقتصادی فیلیپین در دوره استعمار اسپانیا بر اساس تولیدات کشاورزی و تجارت بین‌المللی بود. محصولات اصلی کشاورزی شامل برنج، ذرت، نیشکر و توتون بودند. اسپانیایی‌ها سیستم مالیاتی را معرفی کردند که به مردم محلی فشار می‌آورد، اما تأمین مالی مدیریت استعماری را تضمین می‌کرد.
مانیلا به یک مرکز تجاری مهم تبدیل شد که به خاطر گالیون‌هایی بود که پروازهای منظم بین فیلیپین و مکزیک انجام می‌دادند. این تجارت منجر به تبادل فرهنگی و اقتصادی قابل توجهی بین اسپانیا و مستعمرات آن شد. کالاهای اروپایی مانند پارچه، الکل و سلاح‌ها در فیلیپین ظاهر شدند و محصولات محلی مانند ادویه‌جات و نساجی به اروپا و بازارهای دیگر صادر می‌شدند.
استعمار اسپانیا همچنین تغییرات قابل توجهی در ساختار اجتماعی فیلیپین به همراه داشت. با شکل‌گیری شهرها و روستاهای جدید، طبقات اجتماعی جدیدی به وجود آمدند. اشرافیگری اسپانیایی و نمایندگان قدرت استعماری در موقعیت‌های privilegiated قرار گرفتند، در حالی که مردم محلی غالباً در فقر باقی ماندند.
سیستم کاستی، که بر اساس نژاد و قومیت شکل می‌گرفت، در جامعه آغاز به شکل‌گیری کرد. اسپانیایی‌ها با ادغام شدن با مردم محلی، کاستی جدیدی به نام متیس‌ها را ایجاد کردند که در هیرارشی اجتماعی موقعیت میانه‌ای داشتند. این موضوع منجر به شکل‌گیری هویت فرهنگی منحصر به فردی شد که عناصر فرهنگ اسپانیایی و محلی را ترکیب کرد.
با وجود حکومت استعماری، در فیلیپین اعتراضات و قیام‌هایی علیه سلطه اسپانیا بوجود آمد. یکی از معروف‌ترین قیام‌ها، قیام پانگاسنان در سال ۱۵۸۹ و همچنین قیام سانگلی در سال ۱۶۰۳ بود که ناشی از مشکلات اقتصادی و تبعیض علیه مهاجران چینی بود.
قیام مهم دیگری قیام پینالی در سال‌های ۱۶۶۰-۱۶۶۱ بود، هنگامی که مردم محلی سعی کردند از کنترل اسپانیایی‌ها رهایی یابند. این قیام‌ها، اگرچه سرکوب شدند، نشان‌دهنده نارضایتی فزاینده در میان مردم محلی و تمایل به خودمختاری بیشتر بود.
استعمار اسپانیا تأثیر عمیقی بر فرهنگ فیلیپین گذاشت. کاتولیسیزم به دین غالب تبدیل شد که این موضوع در آموزش، جشن‌ها و آیین‌ها نمایان بود. سنت‌ها و باورهای محلی به شرایط جدید سازگار شدند و ترکیبی فرهنگی منحصر به فرد ایجاد کردند که هنوز هم وجود دارد.
اسپانیایی‌ها همچنین در توسعه معماری، هنر و زبان سهم داشتند. بسیاری از ساختمان‌ها، مانند کلیساها و دژها، به سبک اسپانیایی ساخته شده‌اند و هنوز هم به عنوان памятники تاریخی مهمی باقی مانده‌اند. زبان اسپانیایی تأثیری بر زبان‌های محلی گذاشت و بسیاری از واژه‌های اسپانیایی به واژگان روزمره فیلیپینی‌ها وارد شدند.
استعمار اسپانیا در فیلیپین فرآیند پیچیده و چندوجهی است که تأثیر عمیقی بر تاریخ، فرهنگ و ساختار اجتماعی کشور گذاشته است. اگرچه دوره استعماری با مشکلات و تضادهای زیادی همراه بود، اما همچنین پایه‌گذار شکل‌گیری هویت منحصر به فرد فیلیپین شد. امروز میراث استعمار اسپانیا بخشی مهم از فرهنگ و تاریخ فیلیپین است و تأثیر آن در بسیاری از جنبه‌های زندگی در این مجمع‌الجزایر احساس می‌شود.