دانشنامه تاریخی
اسناد تاریخی کرواسی نقش مهمی در شکل‌گیری هویت ملی و نظام حقوقی این کشور ایفا می‌کنند. این اسناد طیف وسیعی از رویدادها را از زمان‌های قرون وسطی تا به امروز در بر می‌گیرند. این اسناد لحظات مهمی در تاریخ کرواسی را منعکس می‌کند، از جمله مبارزه برای استقلال، تغییرات سیاسی و همچنین تقویت ساختار دولتی. بسیاری از این اسناد به عنوان پایه‌ای برای اصلاحات و تغییرات قانونی آینده عمل کرده‌اند که بر توسعه کشور تأثیر گذاشته است.
یکی از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین اسناد کرواسی "Povelja o osnivanju Zagreba" است که به سال 1134 میلادی تعلق دارد. این سند شهادت به این است که زاگرب، که اکنون پایتخت کرواسی است، به عنوان شهری با رسمیت تأسیس شده است. این نامه از سوی پادشاه کولاومان اول صادر شد که به شهر اجازه داد تا یک شهرداری مستقل شود. این سند مبنای توسعه زاگرب به عنوان یک مرکز تجاری و فرهنگی مهم بود.
این سند نه تنها از نظر تاریخی قابل توجه است، بلکه از نظر نمادین نیز برای مردم کرواسی مهم است، چرا که به یک نقطه عطف در توسعه کرواسی به عنوان یک منطقه مستقل و خودمختار در چارچوب پادشاهی مجارستان تبدیل شد.
یکی از مهم‌ترین اسناد تاریخ معاصر کرواسی، اعلامیه استقلال است که در تاریخ 25 ژوئن 1991 تصویب شد. این سند به عنوان نقطه عطفی در تاریخ کشور شناخته می‌شود، زیرا آغاز فرآیند جدایی کرواسی از جمهوری فدرال سوسیالیستی یوگسلاوی را نشان می‌دهد. این اعلامیه از سوی پارلمان کرواسی امضاء شد و قدمی مهم به سوی ایجاد یک دولت مستقل کرواسی بود.
این اعلامیه حاکمیت کرواسی و حق تعیین سرنوشت آن را تأیید می‌کند. این عمل با مجموعه‌ای از درگیری‌های سیاسی و نظامی همراه بود که منجر به جنگ استقلال کرواسی شد. با وجود این تحرکات نظامی، اعلامیه استقلال به یک سند مهم تبدیل شد که ملت کرواسی را تقویت کرد و بر روابط بین‌المللی تأثیر گذاشت، چرا که بسیاری از کشورها کرواسی را به عنوان یک کشور مستقل شناختند.
یکی دیگر از اسناد تاریخی مهم، قانون اساسی کرواسی است که در تاریخ 22 دسامبر 1990 تصویب شد اما در سال 1991 به اجرا درآمد، و پس از آن کشور به طور رسمی مستقل شد. این سند پایه‌ای برای ساختار حقوقی دولت فراهم کرد. قانون اساسی کرواسی را به عنوان یک دولت دموکراتیک، قانونی و اجتماعی اعلام می‌کند، که بر اساس اصول حاکمیت مردم، حقوق بشر و برابری شهروندان است.
قانون اساسی همچنین وضعیت حقوقی زبان کرواسی، آزادی مذهب و تضمین‌های آزادی‌های شخصی را تعیین می‌کند. نکته مهم تعیین کرواسی به عنوان یک دولت ملی برای مردم کرواسی است، که به نوبه خود مبنای کاری فشرده در زمینه حفاظت از میراث فرهنگی و سنت‌های مردم شد. این سند مبنای اصلاحات و دگرگونی‌های سیاسی در کشور می‌باشد.
سند مهمی که به حقوق بشر و اقلیت‌ها در کرواسی مربوط می‌شود، قانون زبان‌ها و حقوق فرهنگی اقلیت‌های ملی است که در سال 2000 تصویب شد. این قانون بخشی از تلاش‌ها برای ادغام تمام گروه‌های قومی ساکن در کرواسی به یک دولت واحد است و حقوق استفاده از زبان مادری، دسترسی به آموزش، فرهنگ و دیگر جنبه‌های مهم زندگی را تضمین می‌کند. این قانون مهم بود زیرا به ایجاد هماهنگی اجتماعی و شمولیت کمک کرد و وضعیت اقلیت‌های ملی مانند صرب‌ها، ایتالیایی‌ها و دیگران را بهبود بخشید.
این سند برای ادغام کرواسی در جامعه بین‌المللی ضروری بود، از جمله در اتحادیه اروپا، جایی که حفاظت از حقوق اقلیت‌ها نقش مهمی در تأمین ثبات و صلح در منطقه ایفا می‌کند.
با اینکه اعلامیه جهانی حقوق بشر در سال 1948 در چارچوب سازمان ملل متحد تدوین شده است، اما تأثیر آن بر توسعه سیستم حقوقی کرواسی غیرقابل انکار است. این اعلامیه اصول اساسی حقوق بشر را اعلام می‌کند، مانند حق زندگی، آزادی، امنیت، همچنین حق آموزش، کار و شرکت در زندگی سیاسی. کرواسی به عنوان کشوری که این اعلامیه را امضا کرده است، به طور فعال اصول آن را در قوانین خود اجرا می‌کند که به نوبه خود حقوق شهروندان و تضمین‌های عدالت اجتماعی را تقویت می‌کند.
سیستم حقوقی کرواسی به طور فعال بر این اصول تکیه دارد و حقوق بشر را تأمین می‌کند و از دموکراسی حمایت می‌کند، که به ویژه در زمینه بازسازی پس از جنگ و آشتی ملی بسیار مهم است.
قانون مبارزه با فساد که در سال 1996 تصویب شد، همچنین یک سند مهم در زمینه ساختار دولتی کرواسی است. فساد پس از فروپاشی یوگسلاوی به یک مشکل جدی تبدیل شد و تصویب این قانون گام مهمی در مبارزه با این پدیده محسوب می‌شود. این قانون تدابیری برای جلوگیری از اقدامات فساد در میان کارکنان دولتی و سیاستمداران تعیین کرده و همچنین مسئولیت فساد در بخش خصوصی را مشخص می‌کند.
این سند مبنای ایجاد نهادهای ملی برای مبارزه با فساد، از جمله آژانس مبارزه با فساد است که تحقیقاتی انجام می‌دهد و بر ثبات سیاسی و اقتصادی در کرواسی تأثیر می‌گذارد.
اسناد تاریخی شناخته‌شده کرواسی جزء لاینفک هویت ملی و سیستم حقوقی این کشور هستند. این اسناد لحظات کلیدی در تاریخ کرواسی را منعکس می‌کنند، از جمله مبارزه برای استقلال، ساخت یک دولت دموکراتیک و حفاظت از حقوق شهروندان. این اسناد نه تنها گواهی بر رویدادهای گذشته هستند، بلکه مبنای توسعه و ثبات بیشتر کرواسی به عنوان یک دولت مستقل و دموکراتیک نیز به شمار می‌روند.