రెండవ మందిరం కాలం (ఆ BC 516 - AD 70) యూదయ народం చరిత్రలో కీలక దశగా నిలిచింది, ఇది బాబులోనియా బంధనానికి తరువాత యూదీ గుర్తింపు పునరుద్ధరణ మరియు వికాసాన్ని సూచిస్తుంది. బంధనంలోనుంచి తిరిగి రావడం మరియు రెండవ మందిరం నిర్మాణం అనేది మత, సాంస్కృతిక మరియు సామాజిక జీవితాన్ని రూపొందించడానికి ప్రాథమిక ఆధారం అయింది, ఇది యూదయ народం యొక్క తదుపరి చరిత్రపై ప్రభావం చూపింది.
యూదయ народం బాబులోనియా బంధనంలో నుండి విముక్తి పొందిన తర్వాత, మొదట 538 BC లో పర్షియా రాజా సిరస్ యొక్క ఆదేశంతో ప్రారంభమైన, ఇజ్రాయెల్ ప్రజల్లో ఒక ప్రధాన భాగం తమ స్వదేశానికి తిరిగి వెళ్లింది. తిరిగి వచ్చే మొదటి గుంపును జోరొబబేల్ నేతృత్వంలో ఇరుసల ప్రబృతి గంగా మునిగింది మరియు రెండవ మందిరం నిర్మాణానికి సంబంధించి జెరూసలేం పునరుద్ధరణకు ప్రారం భించారు. పునరుద్ధరణ గతకాలంలో పూజకు వలయాన్ని కోల్పోయిన సంస్కృతి గుర్తింపును విస్తరించేందుకు ఆశ మరియు పునరుద్ధరణ యొక్క చిహ్నంగా మారిపోయింది.
రెండవ మందిరం నిర్మాణం 516 BC లో పూర్తయింది మరియు యూదయ народం కోసం పూజలు జరగడం కావాల్సిన కేంద్ర స్థలంగా మారింది. మందిరం మొదటి మందిరం కంటే సైజులో కాస్త తక్కువగా ఉండేది, కానీ దాని పవిత్ర ప్రాముఖ్యతను కాపాడింది. దీని నిర్మాణం మత జీవితం పునరుద్ధరణలో ముఖ్యమైన దశగా మారింది, మరియు మండిరం యూదయ народం యొక్క ఐక్యత మరియు వారి దేవుణ్ణి సంబంధించిన చిహ్నంగా మారింది.
తిరిగి వచ్చాక మరియు మందిరం పునరుద్ధరించిన తర్వాత, యూదయ народం తమ ఆర్థిక వ్యవస్థ మరియు సామాజిక నిర్మాణాన్ని పునరుద్ధరించే అవసరానికి ఎదుర్కొనవలసి వచ్చింది. తిరిగి వచ్చిన muitos నిరుపేదలు మరియు వారు వ్యవసాయ పనులు మరియు కళాకార ఉత్పత్తుల ఏర్పాటు ప్రారంభించారు. పర్షియన్ సామ్రాజ్యం వల్ల యూదయ ప్రజలు కొన్ని హక్కులు మరియు స్వేచ్ఛలు అందుకున్నారు, ఇది వారి అభివృద్ధికి ప్రోత్సహించింది.
శ్రేయస్సులు మరియు లేవిట్లు యూదయ народం యొక్క ఆధ్యాత్మిక జీవితంలో కీలక పాత్ర పోషించారు. శ్రేయస్సు మత సంబంధిత ఆచారాలను నిర్వహించడం మరియు దేశసభ్యులు చట్టానికి శిక్షణ ఇవ్వడం లో ముఖ్యమైన అంశంగా మారింది. తిరిగి రావటానికి నాయకత్వం వహించిన ఎజ్రా అనేది ఆధ్యాత్మిక జీవితాన్ని పునః పునరుద్ధరించడం మరియు చట్టాన్ని పాటించడం లో సహాయపడిన ఒక ముఖ్యమైన వ్యక్తిగా మారింది, ఇది యూదయ గుర్తింపును బలోపేతం చేసింది.
రెండవ మందిరం కాలం సాంస్కృతిక మరియు మత పునరుద్ధరణతో కూడి ఉంది. బాబులోనియో నుండి తిరిగి వచ్చిన యూదయులు తమతో బ్రతుకుతున్న ఆచారాలను మరియు ఆలోచనలను తీసుకువచ్చారు, ఇవి ప్రత్యేకమైన యూదయ సాంస్కృతిక తనిఖీని రూపొందించడానికి సహాయపడుతున్నాయి. గ్రంథాల పాత్ర పెరిగింది మరియు కొత్త రాతలు రూపుదిద్దుకున్నాయి, వీటిలో తాల్మూడ్ వంటి కొత్త గ్రంథాలు, ఇవి యూదయ మత జీవితం యొక్క ముఖ్యమైన భాగంగా మారాయి.
ఈ కాలంలో ప్రజల కోసము మార్గనిర్దేశం చేయడానికి ప్రవక్తలు కొనసాగించారు, చట్టాలను మరియు నైతిక ప్రమాణాలను పాటించే అవసరాన్ని సూచించారు. అదేవిధంగా, చట్టాన్ని అధ్యయనం చేసి వివరిస్తున్న జ్ఞానులు కూడా వచ్చినారు, వారు తమ పరిజ్ఞానాన్ని తరువాత తరాలకే అందించారు. ఈ ఉపాధ్యాయులు రబ్బీ యుక్త విషయాత్మక సంప్రదాయానికి అభివృద్ధికి ఆధారం అయింది, ఇది భవిష్యత్తులో ముఖ్యమైన పాత్ర పోషిస్తుంది.
రెండవ మందిరం కాలంలో యూదయ సమాజం పర్షియన్ మరియు తరువాత గ్రీకు సామ్రాజ్యం వంటి వివిధ విదేశీ శక్తుల ప్రభావంలో ఉండేది. ఆంటియోక్స్ IV వంటి హెలీనిస్టిక్ చక్రవర్ధులచే నిరాశలు మత భక్తులకు మరియు తిరుగుబాట్లకు దారితీసాయి, ఇది బాబులోనియా బంధనంలో 168-164 BC మధ్య సంఘటితమైన మక్కాబీయుల తిరుగుబాటు వంటి ముఖ్యమైన సంఘటనగా మారింది.
యువతను గ్రీకు మతానంతరం యూదయులు స్వాతంత్ర్యాన్ని పునరుద్ధరించడానికి మరియు మందిరాన్ని శుద్ధి చేయడానికి సమర్ధించారు, ఇది హనుక్కా పండుగకు ఆధారం అయింది. ఈ పండుగ కమ్ము వెలున్నిగా తిరుగుబాటుకు మరియు విరిక్టతకు సంబంధించిన అనేక కష్టాలను చిహ్నితి చేస్తుంది, ఇంకా యూదయ సంప్రదాయం లో ఉత్సవించబడింది. హస్మోనెయం వంశస్థాపన కూడా కొంత siyasi స్వాతంత్ర్యాన్ని పునరుద్ధరించడంలో మరియు యూదయ గుర్తింపును బలోపేతం చేయడంలో దోహదం చేసింది.
రెండవ మందిరం కాలం అంతర్గత విరోధాలు మరియు సంక్షోభాలతో కూడి ఉంది. ఫరిసీయులు, సదుకులు మరియు ఈశయిలాంటి వివిధ మత పందితుల మధ్య విభజన చట్టాన్ని అర్థం చేసుకోవడం ద్వారా ప్రభావాన్ని కోల్పోవడాన్ని జనాభాలోకి చేరింది. ఈ అంతర్గత విభజనలు యూదయ సమాజాన్ని బలహీనతను కలిగించి, చివరికి విదేశీ సూత్రాలకు నిండు పాతాటికి దారితీసాయి.
63 BC లో యూదయ దేశం రోమనీయ సామ్రాజ్యం చేత అధికారం పొందింది, ఇది రాజకీయ పరిస్థితిలో మార్పులకు దారితీసింది. 70 AD లో, రోమనీయులు తిరుగుబాటును కుదించినపుడు, రెండవ మందిరాన్ని నాశనం చేశారు, ఇది యూదయ народం కోసం విపరీతమైన సంఘటనగా మారింది. ఈ క్షణం రెండవ మందిరం కాలానికి ముగింపు సూచనగా నిలిచింది మరియు యూదయ народం చరిత్రలో ఒక కొత్త యుగం ప్రారంభమైన అత్రం దర్శించే సమయం.
రెండవ మందిరం కాలం యూదయ народం చరిత్ర మరియు సాంస్కృతికం లో ఐన సోకరిని ఛేదిస్తుందని తెలసింది. ఈ కాలం ఆధునిక యూదాయిజంతో మరియు ఇప్పటికీ కొనసాగుతోన్న సంప్రదాలను స్థాపించడానికి ఆధారం అయింది. కష్టకాలంలో యూదయ народం యొక్క స్థిరత్వం మరియు విశ్వాసం భవిష్యత్తు తరాలకి ఉదాహరణగా గలదు మరియు వారి గుర్తింపును బలోపేతం చేస్తుంది.
రెండవ మండిరం కాలం మరియు బంధనంలోనుంచి తిరిగి రావడం పునరుద్ధరణ, ఆధ్యాత్మిక పునరైావస్థ మరియు సాంస్కృతిక దిశలో ఒక కాలం. ఇది విశ్వాసం మరియు యూదయ народం యొక్క ధృడత్వానికి శక్తిని ప్రదర్శించింది, పరీక్షలు మరియు కష్టకాలాలను జయించినప్పటికీ. ఈ చారిత్రక దశ యూదయ గుర్తింపు మరియు మత జీవితం యొక్క రూపం కోసం ఆధారం అయి నిలుస్తుంది, ఇది మొత్తం మానవ చరిత్ర మీద ప్రధానమైన ప్రభావాన్ని చూపించింది.