دانشنامه تاریخی
دوره باستانی در کانادا یک بازه زمانی طولانی را در بر می‌گیرد، که از حدود 10,000 سال قبل از میلاد آغاز می‌شود و تا حدود 3,000 سال قبل از میلاد ادامه دارد. این زمان با تغییرات قابل توجهی در سبک زندگی مردم بومی، تغییرات اقلیمی و توسعه فن‌آوری‌های جدید مشخص می‌شود.
در آغاز دوره باستانی، اقلیم سرد و مرطوب بود، اما در میانه این دوره گرمایش آغاز شد. یخچال‌ها که بخش بزرگ کانادا را پوشانده بودند شروع به عقب‌نشینی کردند و اراضی جدیدی برای سکونت آزاد شدند. این تغییر اقلیمی باعث افزایش پوشش گیاهی و ظهور اکوسیستم‌های جدید شد که به نوبه خود بر سبک زندگی مردم بومی تأثیر گذاشت.
با عقب‌نشینی یخچال‌ها و ظهور جنگل‌ها و رودخانه‌ها، مردم بومی شروع به سکونت در مکان‌های معین کردند که منجر به توسعه اشکال جدیدی از سازماندهی اجتماعی شد. ظهور سکونتگاه‌های دائمی به افزایش جمعیت و توسعه کشاورزی کمک کرد.
در دوره باستانی پیشرفت قابل توجهی در زمینه فن‌آوری صورت گرفت. مردم بومی شروع به استفاده از ابزارهای مختلفی از سنگ، استخوان و چوب کردند. از جمله دستاوردهای مهم می‌توان به:
منبع اصلی تغذیه برای مردم باستانی همچنان شکار و گردآوری بود. اشیای اصلی شکار شامل:
گردآوری شامل جمع‌آوری توت‌ها، مغزها و ریشه‌ها بود که رژیم غذایی را تکمیل می‌کرد.
دوره باستانی همچنین با توسعه سنت‌های فرهنگی و مذهبی مشخص می‌شود. افسانه‌ها و افسانه‌های مختلفی وجود داشتند که پدیده‌های طبیعی و نکات فرهنگی را توضیح می‌دادند. هنرهای سنتی، مانند کنده‌کاری چوب و ساخت زیورآلات، بخشی مهم از زندگی شدند.
ساختار اجتماعی مردم باستانی متنوع و وابسته به شرایط محلی بود. در اکثر موارد، خانواده‌ها در گروه‌های بزرگتر گرد هم جمع می‌شدند که به تبادل منابع و دانش‌ها کمک می‌کرد. در برخی مناطق، نشانه‌هایی از جوامع پیچیده‌تر با تقسیم کار و سلسله‌مراتب ظاهر می‌شد.
دوره باستانی مرحله‌ای مهم در تاریخ کانادا بود که بنیادهای تمدن‌های آینده را گذاشت. تغییرات اقلیمی، دستاوردهای فن‌آوری و توسعه فرهنگ نقش کلیدی در شکل‌گیری هویت مردم بومی ایفا کردند. این زمان گواهی بر سازگاری مردم با شرایط متغیر محیطی و توسعه جامعه آن‌ها است.