اولین دولت مستقل لتونی در ۱۸ نوامبر ۱۹۱۸ اعلام شد که این امر در تاریخ کشور یک لحظه مهم بود و منجر به شکلگیری هویت ملی جدیدی شد. پس از بیش از دو قرن حکمرانی خارجی، لتونی به یک دولت مستقل تبدیل شد و به مثالی برای کشورهای دیگر که به دنبال استقلال بودند، تبدیل گردید.
در آستانه قرن نوزدهم و بیستم، لتونی زیر سلطه امپراتوری روسیه بود. در کنار تغییرات انقلابی در اروپا، لتونیاییها شروع به شناخت هویت ملی خود کردند و به دنبال استقلال بودند. جنبشهای سیاسی، نظیر حزب مردم لتونی و سایر سازمانها، در تلاش برای حقوق و منافع مردم لتونی فعال شدند.
وضعیت در روسیه، به ویژه پس از انقلاب فوریه ۱۹۱۷، به لتونیاییها فرصتی برای اقدام فعال داد. حکومت موقت جمهوری روسیه به جنبشهای ملی محلی آزادی بیشتری داد که به توسعه خودگردانی لتونی کمک کرد.
در ۱۸ نوامبر ۱۹۱۸، به طور رسمی ایجاد دولت مستقل لتونی اعلام شد. اعلامیه استقلال توسط سیاستمداران لتونی، مانند جیانیس چاکسته و اوگستس کیرخنشتاینز امضا شد. این روز به نماد وحدت ملی و آرزوی آزادی تبدیل شد.
بلافاصله پس از اعلام استقلال، یک دولت موقت تشکیل شد. یکی از اولین اقدامات دولت جدید، درخواست از جامعه جهانی برای به رسمیت شناختن استقلال لتونی بود. همچنین تلاشها برای تشکیل ارتش به منظور حفاظت از دولت نوپا در برابر تهدیدات خارجی، مانند بلشویکها و آلمانیها آغاز شد.
با آغاز جنگ داخلی در روسیه، در لتونی نیز خشونتها آغاز شد. در سالهای ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰، لتونی با تهدیدات مختلفی مواجه بود، از جمله حمله ارتش سرخ و تلاشها برای بازگرداندن نفوذ آلمان. ارتش لتونی، که با نیروهای داوطلب ترکیب شده بود، اقداماتی را برای دفاع از استقلال کشور آغاز کرد.
نقطه عطفی در مبارزه برای استقلال، نبرد میتوا در سال ۱۹۱۹ بود، جایی که نیروهای لتونی پیروزی مهمی بر نیروهای آلمانی کسب کردند. در سال ۱۹۲۰، توافقنامه صلحی با روسیه شوروی امضا شد که در آن روسیه استقلال لتونی را به رسمیت شناخت.
پس از برقراری استقلال، لتونی شروع به ایجاد زیرساختهای دولتی کرد. مراحل اصلی شامل:
استقلال منجر به تغییرات اجتماعی قابل توجهی شد. جامعه لتونی فعالتر شد و فرهنگ و آموزش توسعه یافت. نهادهای فرهنگی و آموزشی جدیدی ایجاد شدند که به رشد خودآگاهی ملی کمک کردند.
با این حال، علیرغم موفقیتها، در جامعه نیز مشکلاتی وجود داشت، همچون نابرابری اقتصادی و کمبود مشاغل که منجر به تنشهای اجتماعی شد.
اقتصاد لتونی شروع به توسعه کرد، به ویژه در کشاورزی و صنعت سبک. لتونی به عنوان یکی از بزرگترین صادرکنندگان محصولات کشاورزی در اروپا شناخته شد، از جمله غلات، شیر و گوشت. این رشد اقتصادی به بهبود سطح زندگی مردم و تقویت دولت کمک کرد.
در سال ۱۹۳۴، حکومتی اقتدارگرا تحت رهبری اوگستس کیرخنشتاینز برقرار شد که منجر به ثبات سیاسی، اما همچنین محدودیت آزادیهای دموکراتیک شد. این رژیم تا سال ۱۹۴۰ ادامه داشت، زمانی که لتونی در چارچوب پیمان مولوتوف-ریبنتروپ به دست اتحاد جماهیر شوروی اشغال شد.
اولین دولت مستقل لتونی اثر عمیقی در تاریخ کشور باقی گذاشت. با وجود اشغالهای بعدی، دستاوردهای دوره استقلال پایهگذار احیای دولتی لتونی در سال ۱۹۹۰ شد. هویت ملی و آرزوی آزادی که در این دوره شکل گرفت، همچنان بر جامعه لتونی تأثیر میگذارد.
اولین دولت مستقل لتونی به نماد وحدت ملی و آرزوی آزادی تبدیل شد. این دوره تاریخی نه تنها برای لتونی، بلکه برای تمام اروپا مهم است، زیرا مثالی از مبارزه برای استقلال و شکلگیری هویت ملی در شرایط تغییرات سیاسی و اجتماعی پیچیده به شمار میرود.