கடவுள் நூலகம்
பங்களாதேஷ் — பல மொழிகள் பேசப்படும் நாடு, எங்கு பிரதானமாக பேசப்படும் மொழி பெங்களா ஆக இருந்தாலும், இதன் கூடவே பல்வேறு இன மற்றும் கலாச்சார குழுக்களின் மூலம் பயன்படுத்தப்படும் மற்ற மொழிகள் மற்றும் போதைகளை உள்ளன. பங்களாதேஷின் மொழிக்கொள்கைகள் நாட்டின் சமூக அமைப்பு மற்றும் கலாச்சாரத்தில் முக்கியமான பங்கு வகிக்கின்றன, மேலும் கல்வி, அரசியல் மற்றும் பொருளாதாரத்தை ஆதிக்கம் செய்யின்றன. இந்த கட்டுப்பாடு மூலம் பங்களாதேஷ் மொழி நிலையின் முக்கிய அம்சங்களைப் பொருத்தமாகப் பார்வையிடுவோம், இதில் அதிகாரப்பூர்வ மொழிகள், மொழி குறைக்கோள்கள் மற்றும் வரலாற்றுப் பின்னணியின் மொழி கொள்கையில் விளைவுகள் உள்ளன.
பெங்களா மொழி, பெங்களா என அறியப்படும், பங்களாதேஷின் அதிகாரப்பூர்வ மற்றும் அதிக உரிமையுள்ள மொழியாகும். இது இந்தியன் ஆரிய மொழியால் வந்த குழுக்களில் ஒன்றாகும் மற்றும் நாட்டின் 98% மக்கள் இதை நெஞ்சில் பேசுகின்றனர். இந்த மொழி ஒரு பிரம்மாண்ட வரலாற்றைக் கொண்டுள்ளது மற்றும் தேசிய அடையாளத்தின் முக்கிய பங்காக இருக்கின்றது. பெங்களா மொழி பங்களாதேஷில் கலாச்சாரம், இலக்கியம் மற்றும் கலைக்கு அடிப்படை மொழியாகவும் உள்ளது.
பெங்களா மொழி, பழைய காலத்திலிருந்து ஆரம்பித்து, இன்றுவரை வளர்ந்து வருகின்ற மேன்மை வாய்ந்த இலக்கியத்தை கொண்டுள்ளது. மேற்கத்திய கவிஞர்களில் மிக பிரபலமான ரவீந்திரநாத் Tagore , பெங்களா மொழிக்காரர் ஆவார் மற்றும் 1913 ஆம் ஆண்டில் இலக்கியத்திற்கு நோபல் பரிசை பெற்றார். பெங்களா என்பது பங்களாதேஷில் முக்கியமான ஆன்மீக இலக்கியம், தத்துவம் மற்றும் அறிவியல் வேலைகளை எழுதிய மொழியாகும்.
பங்களாதேஷில் இரண்டு முக்கிய எழுத்துப் படிமங்கள் பயன்பாட்டில் உள்ளன: நவீன பெங்களா அகரமுதலே மற்றும் பல்வேறு பிராந்திய போதைகள். அகரமுதலே 11 இயல்புகளை மற்றும் 39 ஒலிகள் கொண்டுள்ளது, மேலும் பல கவனச்சீட்டுகள் உள்ளன. பெங்களா மொழி அரசாங்க நிறுவனங்களில், ஊடகங்களில், பள்ளிகள் மற்றும் பல்கலைக்கழகங்களில் செயற்கையான உரையாடலாக பயன்படுத்தப்படுகிறது. இது தினசரி வாழ்வில், குடும்பத்தில் மற்றும் வேலை இடத்தில் அடிப்படை தொடர்பாக உள்ளது.
பெங்களா மொழியின் அதிகபட்சத்தைப் பெற்று, பங்களாதேஷில் பிற மொழிகளை விளங்கும் நிறைய இனக்குழுக்கள் உள்ளன. இந்த மொழிகள் பல்வேறு மொழி குடும்பங்களுக்கு சேர்ந்தவற்றாக, இட்டிபிடோ-பிரமன், ஆஸ்திரோனேசிய மற்றும் மற்றவர்களுடன் சேர்ந்தன. இந்த மொழிகளின் உரிமையாளர்கள் எண்ணிக்கையில் குறைவாக இருக்கின்றன, ஆனால் அவற்றின் கலாச்சார மற்றும் மொழி பங்கு மதிக்கப்பட்டது முக்கியமல்ல.
அந்த மொழிகளில் ஒன்றாக சாக்க்மா, நாட்டின் மலைப்பகுதிகளில் வாழும் சாக்க்மா மக்களால் பேசப்படுகிறது. இது 300,000 பேர் வரை பேசும் இட்டிபிடோ-பிரமன் மொழி ஆகும். சாக்க்மா இது பிரத்யேக எழுத்துப் படிமம் கொண்டுள்ளது, இது தனித்துவமான அடையாளங்களை பயன்படுத்துகிறது, மேலும் சாக்க்மா மக்களின் உரிமைக்கு முக்கியமாகும்.
பங்களாதேஷில் பிற குறைக்கோள் மொழிகள் ராஜ்பான்சி, அரகானி, மாறமா மற்றும் பலவற்றைக் கொண்டுள்ளன. இந்த மொழிகள் மிகக் குறைந்த மட்டத்தில் பரவலாக இருக்கின்றன, ஆனால் அவை அவர்களது கலாச்சார மரபுகள் மற்றும் அடையாளங்களை பேணுவதில் முக்கிய பங்குகளை வகிக்கின்றன. பெரும்பாலானவற்றில் இம்மொழிகள் அதிகாரப்பூர்வ அந்தஸ்து கொண்டதாக இல்லை மற்றும் பெரும்பாலான அவைகளை உள்ளூர் சமூகவாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது.
பங்களாதேஷில் மொழி கொள்கை வரலாற்று மற்றும் அரசியல் நிகழ்ச்சிகளால் மிக அதிக அளவு பாதிக்கப்பட்டது. 1952 ஆம் ஆண்டில், பாலியான மொழிக்குப் பகுதியாக காணக்கூடிய உணவில்லாத செயல்திறநோக்கும் நிகழ்வு நடந்ததில், பாகிஸ்தான் அரசிலிருந்து உருது மொழியை ஒரே அதிகாரப்பூர்வ வழிமொழியாக முயற்சி காட்டியதால் இது வந்துத் தேர்ந்துலகு என்பதும், இது மேற்கத்திய பங்களாதேஷில் மீள்திகழல் பயன்பாட்டுக்காக மீண்டும் செயல்பளிது என்பதற்கே ஏற்படும் ஏராளமான முகங்களுக்கான எதிர்ப்பு தீர்வு ஏற்பட்டது. 21, பிப்ரவரி அன்று, அதற்கு ஏற்ப நிரூபிக்கப்படுவதாக ஒன்று ஒப்புக்கொடுக்கப்பட்டுள்ளது, அதன் மூலம் ஃபாஃஜீலை, சக்தி வேறு தெரியாமல் பல்வேறு இடங்களுக்கும் ஓட்டமான நூலை கலந்துகொண்டதன் மூலம், என்னவென்றால், பங்களா மொழிகள் யாரும் அறியாது இலக்காகக் கூடக் கொண்டுள்ளது.
இந்த இடம் நாடு வரலாற்றில் மிகவும் முக்கியமாகும், ஏனெனில் இது பெங்களா மொழியின் மாநில மொழியாக அங்கீகரிக்கப்படுவதையும், பங்களாதேஷின் சுதந்திரத்திற்கு செய்கையாளராகும் படி காட்டப்படுகிறது. இவ்வாறு நிகழ்ந்த நிலையில் நினைவாக, இந்த நிகழ்ச்சியில், இந்தியாவின் மாநிலங்களுக்கே உள்ள மொழி அடையாளம் மற்றும் விடுதலைக்கான போராட்டத்தின் என்னவென்றால் ஒரு முக்கியமாக உள்ள சம்பவமாகிய உரை, அந்த வட்டாரத்தில் சொந்தமானது. இந்த நிகழ்வுப் போதக்கா பங்களாதேஷில் ஆண்டுதோறும் அனுசரிக்கப்படுகிறது
தனித்துவமாக மாறுபட்டவும், 1971 ஆம் ஆண்டில், பங்களா மாநில மொழியாகப் பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது, இது அதனை அதிகாரப்பூர்வமாக கருதும் மற்றும் அதற்கான அடிப்படை மீது இயற்கையாக மற்ற மொழிகளை அங்கீகரிக்காத மொழியாய் காணக்கூடிய செய்திக் கட்டுப்பாட்டில் வாசிக்கவும். ஆனால், மொழி குறைக்கோள்களுக்கான பொதுவானத்தின் மீது மிகுந்த பெதாகமுமாக கொண்டன, காரணமாக, இது மேற்கத்தியவர்கள் அதிகமாகவே கண்டுபிடிக்கமுடியாது.
பெங்களா மொழி, பொது ஆராய்ச்சியோடு, பல்வேறு இனங்களில் உள்ள அனுமதியுடன் களஞ்சலம் செய்யப்பட்டு வருகிறது. இவை கேள்வியாக எந்தவொரு இடத்தில் காணக்கூடிய பாணியில் மாறுபடும், இதனால் வாழ்க்கையில் முன்னெடுக்கும் பொதுப்பிரதிகள் மற்றும் இடத்தை தளம் ஆகவே மாறுபடும் மூலம் ஆண்டாது செய்து கொள்ளலாம்.
பெங்களா மொழியின் போதைகள், கீழ்கு என்றால் கிழக்கு மற்றும் மேற்கு போதைகள் என்று குறிப்பிடப்படும் வகைகளை உள்ளன. கிழக்கு போதைகள், தக்காவில் பேசப்பட்ட கொள்கை அபிவிருத்தியில் வெகு அதிகமாக பரவலாகக்குச் செல்லவில்லை மற்றும் உங்களுக்கு பரவலாகக் கொண்டு வந்தது கவின்ரண்ணின் போதையின் பாணி கொள்கை இருக்கவேண்டும் நீங்கள் தேவை என்ற ஒருவர் என்று இங்கே வைத்ததைப் போலவே இருக்கின்றது. மேற்கு போதைகள், இந்திய எல்லைகளைச் சுற்றியுள்ள இடங்களில் பேசப்பட்ட பகுதிகள் மற்றும் வார்த்தை தரப்படுத்தப்பட்டால் அவர்களில் சில வேறுபாடுகளால் அவர்களுக்கு நிச்சயம் புரிந்து கொள்ளலாம்.
இது தவிர, கிராமப்புறங்களில் பேசப்படும் போதைகள் மிகவும் பாரம்பரியமான மற்றும் பழங்காலங்களில் எளிதில் காணக்கூடியது. இவை பழைய பெங்களாதேஷின் языковых இல்லாத மூலும் மற்றும் அதற்காக கண்டுபிடிக்கமுடியாத நிலைகளுக்கு கடையை இழந்து விட்டன.
பங்களாதேஷின் கல்வி முறையில், பெங்களா மொழி முக்கியக் கொள்ளும் குட்டியாய் இருக்கின்றது. அனைத்து அடிப்படையான பாடங்கள், திட்டங்கள் மற்றும் பள்ளி பேரங்கள் அனைத்தும் பெங்களா மொழியில் வெளியிடப்படுகிறது. கூடுதலாக, பெங்களா மொழி பல்கலைக்கழகங்களில் மற்றும் ஆய்வு நிறுவனங்களில் முதன்மை மொழியாக இருக்கின்றது. எனினும், சமீபகாலமாக ஆங்கிலம் பற்றி மிகுந்த ஆர்வம் வரவேற்கப்படுகிறது, குறிப்பாக பாலைச் சமுதாயங்களில் மற்றும் உயர்கல்வி நிலையங்களில்.
ஆங்கிலம் பங்களாதேஷில் வணிக மற்றும் கல்வி சூழலில் பயன்படுத்தப்படுகிறது, மேலும் அதிகாரப்பூர்வ ஆவணங்களில். இதற்காக, பெங்களா குறைந்தது மீதி எடுத்துக் கொண்டிருக்கும், மற்றும் ஆங்கிலம் மட்டுமே எப்போதும் ஒருதலை சபையில் மட்டுமே உள்ளது.
பங்களாதேஷில் மொழிக் கட்டமைப்பு, சுதந்திரத்தில் இருந்து நிலை கிப்புக்கு வந்தாலும், தற்போது வளர்ச்சி அடைந்துள்ளது. பெங்களா மொழி, கலாச்சாரம் மற்றும் அடையாளத்தின் மையமாகவும், ஆனால் குறைக்கோள மொழிகள் நகர்ப்புறம் மற்றும் உலகளாவிய மாசுபாடு ஆகியவற்றால் எழுந்ததன் நிலைமைக்கு கண்ணியமான கட்டமைப்புக்காக இருக்கலாம். கடந்த இரண்டு தசாப்தங்களில், பங்களாதேஷ் அரசு பேசும் மொழிகளை பேணமாட்டாது நடவடிக்கைகளை கையாண்டுள்ளது, இது கல்வி மற்றும் கலாச்சார நிறுவனங்களில் சேவைக்கு அடையாளம் அடுக்கும்.
பல அமைப்புகள் சாக்க்மா, ராஜ்பான்சி மற்றும் பிற மொழிகளைப் பேணுவதற்கான திட்டங்களை உருவாக்க முயற்சிக்கின்றன. இதற்குப்பிறகு, மொழிக் கொள்கையின் விவாதங்கள் மாறுபாடு அடைந்துள்ளன, ஏனெனில் மொழி குறைக்கோள்கள் அதிக உள்ளத்துடன் எதிர்கொள்கிறன.
பங்களாதேஷில் மொழிக் கட்டமைப்பு, இந்த நாட்டின் வளமான கலாச்சார பாரம்பரியத்தை மற்றும் அதன் பல வாய்பாட்டை பிரதிபலிக்கின்றது. பெங்களா மொழி, தினசரி வாழ்வில், கலாச்சாரத்தில் மற்றும் கல்வி உள்ளிட்ட முக்கிய பங்குகளைத்தா போன்று அரசியல் மற்றும் სოციალური உத்திகளைச் சேர்ந்தவது மட்டுமல்ல; இதில் குறைக்கோள மொழிகள் இந்த நாட்டின் கலாச்சார சீர்கேடு ஆகும், மேலும் அவற்றின் பேணொன்று அவ்வளவு முக்கியமான காரியமாக இருக்க வேண்டும். பங்களாதேஷின் மொழிக் கொள்கை மற்றும் கல்வி திட்டங்கள் நாட்டின் மொழித் தன்மையை உறுதிப்படுத்துவதில் மற்றும் அதன் கலாச்சார மாய்பாட்டை உறுதிபடுத்துகின்றன.