1969 ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் 1 ஆம் தேதி நடைபெற்ற லிபியா புரட்சியை, முஅம்மர்கட்ஜாபி ஆட்சிக்குப் பாதை அமைப்பதற்கான ஒரு முக்கியமான நிகழ்வாகக் கருதலாம். இது, நாட்டின் அரசியல் நிலைகளை முற்றிலும் மாற்றும் புதிய யுகத்தைத் தொடங்கியது. இந்த புரட்சி மட்டுமல்லாமல் சிற்றரசுத்தாசிகை ரத்து செய்யவும், சமூக மற்றும் அரசியல் வாழ்க்கையில் சமூகவியல் நாச்சியங்களின் முயற்சிகள் மற்றும் வளங்களை தேசியமாக்குவதற்கான முயற்சிகளை நிறைவேற்றவும் அவ்வளவு முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. இந்தக் கட்டுரையில், நாம் புரட்சியின் காரணங்கள், நிகழ்வுகள் மற்றும் பின்னூட்டங்கள் மற்றும் மேலும் லிபியா வரலாற்றில் அதன் தாக்கங்களைப் பார்க்கப்போகிறோம்.
புரட்சியின் முன்னணி
புரட்சிக்கு முந்தைய காலத்தில், லிபியா, 1951ஆம் ஆண்டில் அரசியலுக்கு வந்த இரண்டாவது இராச்சியமாதிரியான இதிரிஸ் I உட்படுத்தப்பட்டது. அவரது ஆட்சி பல முக்கிய அம்சங்களை கொண்டது:
ஆதிக்க முறை: இதிரிஸ் I நாட்டின் அரசியல் செயல்களை கட்டுப்படுத்தி, எதிர்க்கட்சி மற்றும் சமுதாய சுதந்திரத்திற்கு எதிராக நடவடிக்கைகள் எடுத்தார்.
வெளிநாட்டுப் படைகளுக்கான சார்பு: லிபியா, குறிப்பாக எண்ணெய் தொடர்பான பேச்சுகளில் மேற்கத்திய நாடுகளின் மீது மிகவும் சார்ந்து இருந்தது, இதனால் மக்களுக்குள் திருப்தி குறைந்து விட்டது.
ஆரவண பகுதிகள்: மிகுந்த எண்ணெய் வளங்கள் இருந்தாலும், பல லிபியர்கள் வறுமையால் பாதிப்புக்குள்ளாகின.
பயங்கரமான அதிகாரம்: பல இராணுவ அதிகாரிகள், ஊழல் மற்றும் அரசு செயலிழப்பை எதிர்த்து முறுகுதல் ஆரம்பித்தனர்.
அரபு புரட்சிகளின் தாக்கம்: பிற அரபு நாடுகளில் நடந்த புரட்சிகள் லிபியர்களை தங்களின் உரிமைக்காக போராட வேண்டிய உணர்வில் ஊக்குவித்தது.
புரட்சியின் நிகழ்வுகள்
இந்தப் புரட்சியை "மரபான அதிகாரிகள்" எனும் குழு ஏற்பாட்டுக்கு அமைய செய்தது. முஅம்மர்கட்ஜாபியின் தலைமையில், அவர்கள் 1969 ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் 1 ஆம் நாளின் இரவு தொடங்கினர். புரட்சியின் முக்கிய தருணங்கள்:
முக்கிய உள்நாட்டு கட்டமைப்புக்களை கைப்பற்றுவது: அதிகாரிகள் அரசாங்கம், மதில்கள் மற்றும் சர்வதேச விமான நிலையங்களை கைப்பற்றினர்.
குறைந்த வன்முறை: புரட்சி சற்று அலட்சியமாக அமைய, பல முக்கிய அதிகாரிகள் குற்றத்திற்குத் தீர்வு அளிக்காமல் கைது செய்யப்பட்டனர்.
இராச்சியத்தை அழித்தல்: அதிகாரத்தைப் பறிக்கப்பட்ட பிறகு, கட்ஜாபி, அரசியல் முறைமையை மறுபடியும் தீம்பகுத்து குடியரசு உருவாக்கத்தி வந்தார்.
புரட்சிக்குப் பிறகு
புரட்சியின் வெற்றிமிகவும் முடிந்த பிறகு, கட்ஜாபி பல மாற்றங்களை அறிமுகப்படுத்தினார்:
எண்ணெய் தொழில்நுட்பத்தின் தேசியமாக்கல்: 1970-களில் எண்ணெய் தொழில் தேசியமாக்கப்பட்டது, இது லிபியாவுக்குத் தங்களின் வளங்களின் வருமானங்களை அதிகரிக்க முடிவு அமையத் தொடப்பு ஏற்படுத்தியது.
சமூக எதிர்வினை: மக்கள் வாழ்க்கையை மேம்படுத்துவதற்கான கல்வி, சுகாதார மற்றும் சமூக இயக்கத்திற்கான மாற்றங்களை மேற்கொண்டு கொண்டு வந்தனர்.
"சGREENக் புத்தகம்" உருவாக்குதல்: 1975 ஆம் ஆண்டில் கட்ஜாபி, மூன்றாவது காந்தார் வழிகளை எளியமாக சொன்ன "சGREENக் புத்தகம்" என்ற புத்தகத்தை வெளியிட்டார்.
அரசியலான காரணங்கள்
1969 ஆம் ஆண்டு லிபியாவின் புரட்சி, நாட்டின் அரசியல் வாழ்க்கையில் புதிய உன்னோக்கத்தைத் தொடங்கியது, ஆனால் இது பல எதிர்மறை விளைவுகளில்்ப்போல் டிவற்கு முடியிந்தது:
ஆதிக்க ஆட்சி: கட்ஜாபி, மக்கள் நன்மையை பயன்படுத்தினார் என்றாலும், அவரது ஆட்சி முடிவிற்கு வந்த முதலணி வரவேற்புகளை அடிக்கடி கட்டுப்படுத்தியது.
மேற்கு விரும்பிய தேவர்க்களுக்குத் தனிமைப்படுத்தல்: மேற்கத்திய பேச்சுகளுக்கு கவனம் செலுத்துவதற்காக லிபியா தன்னுடைய சர்வதேச நிலவரத்துக்குள் தனிமைப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
போர் போராட்டங்கள்: கட்்ஜாபி, சாட் அரசுக்கு எதிராகப் புகுந்த தமிழ்ப் போராளிகள் தொடங்கிய சில போராட்டங்களை மேற்கொண்டார், இது பகுதியில் மேலும் கற்பனை முடியும்.
ஆர்த்தமாக விளைவுகள்
புரட்சியின் அறிமுகங்கள் வர்த்தகமானவைகளை மாற்றமுடியும். ஒதுக்கவும், எண்ணெய் தொழிலின் தேசியமாக்கல் லிபியாவின் வருவாய் பெருக்கும்படியான வாய்ப்பு அளித்தது, இன்றைய உயர்தர அடிக்கடி உறுதிப்படுத்தப்பட்டது. دوسری طرف, எக்காலத்தில் அனைத்துக் கல்வியாளர்கள் மையத்தில் இனைந்து கொள்ளப்படுகின்ற மக்களின் திருப்திக்கண்காலே ஊழலுக்கு அடியும் வாய்ப்பைகள் கொண்டு வந்தது.
முடிவு
1969 ஆம் ஆண்டு லிபியாவில் நடைபெற்ற புரட்சி, நாட்டின் வரலாற்றில் முக்கிய அத்தியாயமாகக் கருதப்படுகிறது, இது மன்னிக்கான முடிவுக்கும் புதியகொல்லை ஏற்படுத்துவதற்கான ஒரு சுடலாகவும் இருக்கும். ஆயினும், ஆரம்பநிலையில் வெற்றிகளையும், கட்ஜாபியின் ஆட்சி மிகுந்த ஆதிக்கம், தனிமைப்படுத்தல் மற்றும் போராட்டங்களில் இறுதிச்சிலந்துகள், வலையமான மக்களின் வாழ்வின் செலவிற்கு வரப்போகும் என தெரிவிக்கும் ஊழல்.