دانشنامه تاریخی
عراق کشوری با تاریخ چند هزار ساله و میراث فرهنگی غنی است که در آن آداب و رسوم تمدن‌ها و ملل مختلف به هم پیوسته است. به لطف موقعیت استراتژیک خود، عراق طی هزاران سال مرکز تأثیرات فرهنگی و مذهبی مختلفی بوده است. این موضوع در آداب و رسوم و سنت‌های ملی که تا به امروز حفظ شده‌اند، منعکس شده است. در این مقاله به بررسی مهم‌ترین جنبه‌های آداب و رسوم، سنت‌ها و زندگی روزمره عراقی‌ها می‌پردازیم.
خانواده عنصر مرکزی جامعه عراقی است. در اینجا ارتباطات خانوادگی نزدیک و احترام به بزرگترها مرسوم است. در عراق هنوز سنت زندگی مشترک چند نسل در یک خانه حفظ شده است. این موضوع به حفظ ارتباطات قوی بین بستگان کمک می‌کند و در حفظ سنت‌ها سهم دارد. والدین و بزرگترهای خانواده نقش مهمی در اتخاذ تصمیمات دارند و نظر آنان همیشه مورد احترام است.
ازدواج در عراق همچنین اهمیت زیادی دارد و نه تنها به عنوان پیوندی بین دو نفر، بلکه به عنوان اتحادی بین دو خانواده نیز در نظر گرفته می‌شود. اغلب ازدواج‌ها با توافق هر دو طرف سازماندهی می‌شوند و والدین در انتخاب شریک زندگی نقش کلیدی دارند. به طور سنتی، مراسم عروسی با جشن‌های باشکوهی همراه است که می‌تواند چندین روز طول بکشد و شامل بسیاری از مراسم‌ها مانند آیین‌های «حنا» (نقش حنا) و تبادل هدایا باشد.
عراقی‌ها ارزش‌های سنتی خود را گرامی می‌دارند و در زندگی روزمره اغلب لباس ملی می‌پوشند. برای مردان این ممکن است «دشداشه» باشد — پیراهن بلند و گشاد که برای آب و هوای گرم منطقه مناسب است. زنان «عبایه» می‌پوشند — لباس بلندی که اغلب با روسری «حجاب» یا «شاله» تکمیل می‌شود. در برخی مناطق، زنان همچنین ممکن است از شال‌های سنتی و زیورآلاتی استفاده کنند که آداب و رسوم محلی را منعکس می‌کند.
لباس ملی در زمان جشن‌ها و مراسم مذهبی نقش مهمی ایفا می‌کند، زمانی که هم مردان و هم زنان سعی می‌کنند به بهترین و رنگین‌ترین لباس‌ها بپوشند. لباس‌های سنتی ممکن است با گلدوزی و سنگ‌های قیمتی تزئین شده باشد که نشان‌دهنده تنوع فرهنگی و غنای میراث عراقی است.
مهمان‌نوازی در عراق یکی از عناصر مهم فرهنگ محسوب می‌شود. عراقی‌ها همیشه از پذیرایی مهمانان خوشحال هستند و تمام تلاش خود را می‌کنند که آن‌ها خود را در خانه حس کنند. وقتی مهمان به خانه می‌آید، بلافاصله به او چای یا قهوه و همچنین تنقلات مختلف پیشنهاد می‌شود. چای در عراق بسیار غلیظ و شیرین دم می‌شود و آن را در لیوان‌های کوچک می‌نوشند.
فرهنگ گفت‌وگوی عراقی شامل احترام و ادب است. به عنوان مثال، هنگام ملاقات، مردم اغلب greetings و آرزوهایی را تبادل می‌کنند و همچنین سوالاتی درباره سلامتی و امور خانواده می‌پرسند. سنت مهمی در خوش‌آمدگویی به وسیله دست دادن و بغل کردن، به‌ویژه بین مردان، وجود دارد. زنان معمولاً بوسه بر گونه یکدیگر می‌زنند.
بیشتر عراقی‌ها مسلمان هستند، بنابراین جشن‌های مذهبی نقش قابل توجهی در زندگی اجتماعی دارند. یکی از مهم‌ترین جشن‌ها عید فطر است — جشن پایان رمضان، ماه روزه‌داری. در عید فطر، خانواده‌ها با هم جمع می‌شوند، غذاهای ویژه‌ای تهیه می‌کنند و یکدیگر را با شیرینی‌ها پذیرایی می‌کنند. همچنین به کودکان هدایایی داده می‌شود و به نیازمندان کمک می‌شود.
جشن مهم دیگری — عید قربانی (عید الأضحی) است که نماد آمادگی پیامبر ابراهیم (ع) برای قربانی کردن پسرش است. در این روز، مسلمانان در سراسر جهان حیواناتی مانند گوسفند یا گاو را قربانی می‌کنند و گوشت آن را با نیازمندان و نزدیکان خود تقسیم می‌کنند.
اکثریت شیعه در عراق رویدادهای مذهبی مهمی مانند عاشورا — روز سوگواری برای امام حسین، نوه پیامبر محمد، که در نبرد کربلا کشته شد، را جشن می‌گیرند. این روز با مراسم عزاداری، دعا و خواندن اشعار مذهبی و همچنین توزیع غذا و آب جشن گرفته می‌شود.
آداب غذایی عراق با تنوع و طعم‌های منحصر به فردی که طی قرن‌ها تحت تأثیر فرهنگ‌های مختلف شکل گرفته‌اند، شناخته می‌شود. یکی از محبوب‌ترین غذاها «مسگوف» است — ماهی سرخ‌شده که بر روی آتش باز پخته می‌شود و معمولاً با لیمو و سبزیجات سرو می‌شود. همچنین عراقی‌ها غذاهای گوشتی مانند «کباب»، «کفتah» و «کابسه» — برنج با ادویه‌ها و گوشت را دوست دارند.
آشپزی عراقی به دسرهای خود نظیر «باقلوا»، «زلابیه» و «کنافه» معروف است. این شیرینی‌ها معمولاً در زمان جشن‌ها و مراسم تهیه می‌شوند. نان — «سمون» و «تفتون» بخش مهمی از وعده غذایی است که معمولاً با غذاهای اصلی سرو می‌شود. ادویه‌های سنتی مانند دارچین، هل، زعفران و زیره عطر و طعم منحصر به فردی به غذاهای عراقی می‌دهد.
موسیقی و رقص نقش مهمی در فرهنگ عراق دارند. یکی از محبوب‌ترین سازهای موسیقی عراقی،_ud_ — لوت عربی است که برای اجرای موسیقی سنتی استفاده می‌شود. موسیقی عراقی با ملودی و محتوای عاطفی عمیق شناخته می‌شود. ترانه‌های محلی اغلب درباره عشق، دوستی و زندگی در وطن صحبت می‌کنند.
رقص‌های سنتی، مانند «دبکه»، در عروسی‌ها و دیگر جشن‌ها اجرا می‌شود. این یک رقص پرانرژی و ریتمیک است که در آن شرکت‌کنندگان دست در دست یکدیگر می‌گیرند و حرکات هم‌زمان را انجام می‌دهند. رقص‌ها و ترانه‌ها مردم را گرد هم می‌آورد و به حفظ آداب و رسوم ملی کمک می‌کند.
عراق به خاطر صنایع دستی خود، شامل بافندگی فرش، سرامیک، زیورآلات و کنده‌کاری روی چوب شهرت دارد. فرش‌های دستباف عراقی به خاطر کیفیت و زیبایی خود در سرتاسر جهان شناخته شده‌اند. محصولات سرامیکی مانند ظروف و بشقاب‌های نقاشی شده نمونه‌های بارزی از میراث فرهنگی غنی این کشور هستند.
یکی از صنایع دستی سنتی نیز ساخت زیورآلات نقره و طلا است که به خاطر کار دقیق و طراحی زیبا مورد تقدیر قرار می‌گیرند. هنرمندان هنوز از تکنیک‌های سنتی که از نسل به نسل به ارث رسیده، استفاده می‌کنند که این امر به حفظ اصالت آثار کمک می‌کند.
آداب و رسوم و سنت‌های ملی عراق بخش جدایی‌ناپذیر از میراث فرهنگی کشور هستند که از نسل به نسل منتقل می‌شوند. با وجود تأثیر فناوری‌های مدرن و جهانی شدن، عراقی‌ها به حفظ سنت‌های خود ادامه می‌دهند و آداب و رسوم را که مردم را گرد هم می‌آورد و هویت ملی آن‌ها را شکل می‌دهند، حفظ می‌کنند. ارزش‌های خانوادگی، مهمان‌نوازی، جشن‌های مذهبی و هنر همچنان بخش مهمی از زندگی عراقی‌ها باقی مانده و به حفظ میراث فرهنگی منحصر به فرد آن‌ها کمک می‌کند.