கடவுள் நூலகம்
1903 ஆம் ஆண்டில் பனாமா கொலம்பியாவிலிருந்து பிரிவது என்பது அந்திய அமெரிக்காவின் வரலாற்றில் முக்கியமான சம்பவமாக அமைந்தது. இந்த செயல்முறை பனாமாவின் சுதந்திரம் பெறும் முயற்சியைக் மட்டும் காட்டவில்லை, بلکه அமெரிக்காவின் பனாமா வாடையில் கட்டுமானம் செய்ய வழிகளை தேடும் γεோபொலிடிகல் கொல்கீடின் முக்கிய கட்டமாகவும் இருந்தது.
1821 ஆம் ஆண்டில் ஸ்பெயினியிலிருந்து சுதந்திரம் பெற்று பனாமா மாபெரும் கொலம்பியாவின் பகுதியாக சேர்ந்தது, இது தற்போதைய கொலம்பியா, வெனிசுவேலா மற்றும் எக்குவடொழ் ஆகியவற்றைக் கொண்டிருந்தது. ஆனால்,இந்த ஒருங்கிணைப்பில் அரசியல் மற்றும் பொருளாதார அசாதாரணங்கள், மேலும் போகோட்டில் அதிகாரத்தை மையமாகக் கொண்டு செயல்படுதல் பனாமியர்களிடையே பதட்டத்தை ஏற்படுத்தியது. புதிய கிராநாடா (பிறகு கொலம்பியா) என்ற அரசியல் வாழ்க்கையின் எல்லையில் இருக்கும் பனாமா பகுதி தனது தேவைகள் மற்றும் நவந்தங்களை புறக்கணிக்கப்படுகிறதைக் கண்டது.
இந்த நேரத்தில் பனாமாவின் பொருளாதாரம் தீவிரமாக விவசாயத்தின் மீது எண்ணியிருந்தது, ஆனால் இதோடு வெளிநாட்டு வர்த்தகத்துக்கான சார்பு காட்டுவதும் இருந்தது. Атлантику மற்றும் Тихий океணங்களை இணைக்கும் வணிகத்திற்கு பயன்படுத்தப்படக்கூடிய நிலத்தின் உத்தியோகிக அமைப்பு காணாமல் போனது. பனாமா வாடையை கட்டுவதை குறித்த கருத்தை உருவாக்கிய போது, பனாமாவிற்கு உள்ள ஆர்வம் அதிகரிக்கத் தொடங்கியது, ஆனால் அதன் மைய அதிகாரம் போகோட்டில் ஒவ்வொரு மாவட்டத்திலும் மேம்பாட்டு நோக்கங்களில் போதிய ஆர்வம் காட்டவில்லை.
20 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில், அமெரிக்கா பனாமாவில் உள்ள வாடையை கட்டுவதற்காக செயற்பட்டு வந்தது, அது வர்த்தகம் மற்றும் இராணுவ நடவடிக்கைகள் குறித்து stratejic கணக்கீட்டை புரிந்துகொண்டது. 1846 ஆம் ஆண்டின் பெக்கனின் உடன்படிக்கை ஏற்கனவே அமெரிக்காவின் கானலுக்கான கட்டுப்பாட்டிற்கான விதிகளை நிர்ணயித்தது, ஆனால் உண்மையான முன்னேற்றம் 1900-ஆம் ஆண்டுகளில் மட்டுமே ஆரம்பமானது.
இந்த நேரத்தில் கொலம்பியாவின் நிலைமை மிகுந்த அசாதாரணமானது, மற்றும் பனாமா அமெரிக்காவின் ஆதரவுடன் பிரிவதற்கான வாய்ப்பை கண்டது. அமெரிக்க நிர்வாகம், பனாமாவில் உள்ள உள்ளூர் தலைவர்களுடன் என்ன அம்போந்து பேச்சுவார்த்தை நடத்த முகம்புரிந்தது, அவற்றின் சுதந்தம் பெறுவதற்கான ஆதரவை வழங்கியது.
1903 ஆம் ஆண்டு நவம்பர் மாதத்தின் தொடக்கத்தில், கொலும்பிய அரசாங்கம் மற்றும் அமெரிக்காவால் வாடையை கட்டுவதற்கான பேச்சுவார்த்தைகள் தோல்வியடைந்த பின்னர், பனாமாவில் உள்ள உள்ளூர் நாட்டுக்கான தேவர்களை செய்து கொள்ள முடிவு செய்தனர். 1903 ஆம் ஆண்டு நவம்பரில் 3 ஆம் தேதி, பனாமா கொலம்பியாவிலிருந்து தனது சுதந்திரத்தைச் சுட்டுவிட்டது. இந்த நிகழ்வு அமெரிக்காவின் ஆதரவுடன் வரவேற்றது, அவர்கள் உடனடியாக புதிய அதிகாரத்தை பாதுகாப்பதற்காக பனாமாவின் நீர்ப்பகுதியுக்குத் தங்கள் கப்பல்களை அனுப்பினர்.
பனாமா நாட்டுக்குள் எடுத்துக் கொண்ட தேவர்களில், எஸ்டெபானாக் ஹிமெனஸ் தான் ஒரு முக்கிய பாத்திரமாக செயல்பட்டார். பிரிவின் வெற்றியில், கொலంబிய உடன்படிக்கையில் உள்ள தொட்டு அமைப்புகள் உறுத்துவதில் குழப்பமடைந்தனர் என்பதால் அதன் வெற்றிக்கு அடிப்படையாக அமைந்தது.
பிரிவின் கொழும்பிய அழைப்பு, 1903 ஆம் ஆண்டில் 18-ஆம் தேதி, பனாமா மற்றும் அமெரிக்கா ஹே-பூனானா-வாரிலி உடன்பாடு என்ற உடன்படிக்கையை கையொப்பமிட்டனர், இது அமெரிக்காவினால் கானல் மண்டலத்தில் கட்டுப்பாட்டைப் பெற்றது. இந்த உடன்படு காலமும் கொலம்பியாவின் அரசாங்கத்துக்கு இழுத்ததை அவர்கள் மைவரும் தாமாக நோந்தது போலவும் உள்ளே வைத்தது.
பனாமாவின் சுதந்திரம் தேவையே புதிய யுகத்தை ஒரு நாடாக திறந்தது. பனாமா வாடை கட்டும் வேலை 1904 ஆம் ஆண்டு தொடங்கி 1914 ஆம் ஆண்டில் முடிந்தது, இது பனாமாவின் பொருளாதாரம் மற்றும் வளர்ச்சியில் சுயமாக முக்கியமான வளர்ச்சியைக் கொண்டது.
பனாமாவின் கொலம்பியாவிலிருந்து பிரிப்பு மற்றும் வாடை கட்டுத்திட்டம் அமெரிக்காவின் புதிய உறவுகள் உருவாக்கத் துணை புரிந்தது. பனாமா அமெரிக்காவுக்கு உள்ளூர் அடிப்படையான கூட்டாளியாக அமர்ந்தது, இது அதன் உள்ளாட்சி மற்றும் சர்வதேச உறவுகளை முடிவு செய்யும் சுறுவராகும்.
மற்றொரு பக்கம், இந்த நிகழ்வு கொலம்பியாவின் அரசியலில் பாதிப்பை ஏற்படுத்தியது, தந்த கருத்துகளிலும் அதிர்ச்சியையும் ஏற்படுத்தியது. கொலம்பிய அரசாங்கம் இழந்த பகுதிகளை மீள்பெற முடியாமல் தவிக்கிறது, மற்றும் இந்த மோதல் கொலம்பிய அரசியலுக்கு பல வருடங்கள் மூன்று துறைக்கும் பிறகு சக்திவாய்ந்த தலைவனை கொண்டதாகவே இருந்தது.
1903 இல் பனாமாவின் கொலம்பியாவிலிருந்து பிரிவது மிக முக்கியமான நிகழ்வாக அமைந்தது, இது பனாமாவின் கவனம் மட்டுமல்லாமல், அந்திய அமெரிக்கா முழுவதும் geopolitics நிலவரத்தை پرا گ parquet ரிப்புகள். பனாமா வாடை கட்டும்போது, நாட்டின் பொருளாதாரம் மற்றும் அரசியலுக்கு ஆழமான தாக்கங்களை ஏற்படுத்துகின்றது , அதை சர்வதேச வர்த்தகத்தில் ஒரு மூல இடமாக மாற்றுகிறார்.
இந்த நிகழ்வு வெளிநாட்டு ஆற்றல்கள் அரசுகளின் உள்ள முறைகளை எப்படி பாதிக்க முடியும் என்பதிற்கான அறிவுறுத்தல்களை வெளியிட்டது, கூட்டு அறிக்கைகளையும் பொருள் பார்வைகளை உருவாக்கும் வளங்களை தேவைப்படுகிறது.