கடவுள் நூலகம்
20ஆம் நூற்றாண்டு என்பது தாய்லாந்துக்கான அனைத்து முக்கிய மாற்றங்களின் காலமாகிவிட்டது, இது நாடு அரசியல், பொருளியல் மற்றும் சமூக மாற்றங்களைக் கண்டது. இந்த நிகழ்வுகளில் உள்ளன, அடையாளம் மற்றும் சமூக அமைப்பின் மீது ஆழமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தி, நமக்கு உள்ள நடுமண் தாய்லாந்து உருவாக்கப்பட்டது. இந்த கட்டுரையில், 20ஆம் நூற்றாண்டில் தாய்லாந்து வளர்ச்சி முக்கியமான கட்டங்களை நாம் விவாதிக்கப் போகிறோம், இதில் அரசியல் பேரரசுகள், பொருளியல் மறுசீரமைப்பு மற்றும் கலாச்சார மாற்றங்கள் அடங்கும்.
20ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில், தாய்லாந்து (அப்போது சியாம் என அழைக்கப்பட்டது) ராமா VII (1925-1935) அரசின் பாதையில் இருந்தது. இந்த காலம் நாட்டின் மாடர்னைசேஷனிற்கான முயற்சிகளில் மற்றும் மேற்கத்திய தொழிற்சாலை முறைகளுக்கான அடிப்படையை முறையாக அமைக்க முயற்சிக்கொண்டது. ராமா VII பொருளியல் மற்றும் நிர்வாக மறுசீரமைப்புகளை மேற்கொள்ள முயன்றார், எனினும், அவன் ஆட்சியில் பொருளியல் பிரச்சினைகள் மற்றும் மக்களினரின் அழுகி ஆகியவற்றால் கடுமையான சிக்கல்களை சந்தித்தது.
1932ஆம் ஆண்டு, சியாமிய புரட்சியின்போது, ஜனநாயக அரசாதிக்கத்தை கொண்டு அமைப்பை உருவாக கொடுத்தது. இராணுவ மற்றும் אזர்சிகத்தலைவர்கள், ஜனநாயகத்தின் கருத்துகளை ஊக்குவிக்கும் விதமாக, முழுமையான அரசாதிக்கத்தை கருத முடியாது. இது நாட்டின் அரசியல் வளர்ச்சியில் முக்கியமான கட்டமாகியது, ஆனால் அதற்குப் பின்னர், தாய்லாந்து அரசியல் சண்டைகள் மற்றும் புரட்சிகளைச் சந்திக்கத் தொடங்கியது.
1930 மற்றும் 40ஆம் ஆண்டு தாய்லாந்து பல இராணுவ புரட்சிகளை அனுபவித்தது, இது பல ராணுவ ஆட்சிகளை உருவாக்கியது. அரசியல் நிலைப்படுத்தல், பொருளியல் சிரமங்கள் மற்றும் இரண்டாவது உலகப் போரின் மீது வெளிநாட்டு பொருள்களின் தாக்கம் போன்றவை நிலையை மோசமாக்கின. 1940ஆம் ஆண்டின் தொடக்கத்தில், பொது போரின் போது, தாய்லாந்து ஜப்பானிய தொழிலாளியோடு கூட்டணி அமைத்தது, இது அதை கூட்டணி நாடுகளுக்கு எதிராக போரில் ஈடுபடுத்தியது.
1945இல் இரண்டாவது உலகப் போர் முடிந்தபின், தாய்லாந்து ஒரு கடுமையான நிலத்தில் இருந்தது, இது ஆழமான மறுசீரமைப்புகள் மற்றும் பொருளியலின் மீட்பைப் போராட்டம் செய்தது. நாட்டில் மீண்டும் அரசியல் நிலைப்பாடு இருந்தது, 1946இல் புதிய புரட்சியில், பெண்-மகனான சரிதா தனராட்டின் ஆட்சிக்கு வந்தது. அவன் படையை வலுப்படுத்தி மற்றும் பொருளியலை மீண்டும் உருவாக்கித் தயாரிக்கும் தலைவர் அறிவுரை வழங்கினார், இது நிலைத்த நிலையை அடைய உதவியது.
1950 மற்றும் 60ஆம் ஆண்டுகள் தாய்லாந்திற்கான பொருளியல் வளர்ச்சி காலமாக இருந்தது. அமெரிக்காவின் ஆதரவால் மற்றும் பிற வெளிநாட்டு முதலீட்டுகளால், நாடு சில அடிப்படைவாய்ந்த திட்டங்களை செயல்படுத்திப் பெற்றது, மக்களின் வாழ்வியல் நிலையை மேம்படுத்தவும், விவசாயத்தை வளர்க்கவும் பயன்பட்டது. பயிர், பெரும்பான்மையான மக்களுக்குப் பலனளிக்கும் வினை என்றும் களப்பத்தில் மிக முக்கியமாக இருந்தது.
இந்த நேரத்தில் நகர்ப்புறமயமாக்கலுக்கான முயற்சியும் ஆரம்பமானது. பாங்காக், நாட்டின் தலைநகர், கிராமப்புறத்திலிருந்து கணக்கெடுக்கும் மக்களுக்கு கவர்ச்சியான மையமாகிவிட்டது, இதனால் நகரின் மக்கள் தொகை அதிகரிக்கவும் புதிய சமூக மற்றும் கலாச்சார வாழ்க்கையை உருவாக்கவும் வழிவகுத்தது. நாட்டின் கல்வி மற்றும் சுகாதார சேவைகள் வலுப்பெற்றன, இது குடியினரின் வாழ்வாதாரத்தை மேம்படுத்த அவற்றின் பயன்பாட்டால் உதவியது.
பொருளியல் வெற்றிகளுக்கு எதிரான, தாய்லாந்தில் அரசியல் நிலைமைச் சீதலாயினா. 1973ஆம் ஆண்டில், இராணுவ அரசாங்கத்திற்கு எதிராக மாணவர்களின் எதிர்ப்பு விழாவால் பெரும் போராட்டங்கள் தொடங்கின, இது அரசாங்கத்திற்குப் புரட்சியைத் தூண்டியது. இந்த தருணம், இளைய தலைமுறையின் ஜனநாயக மாற்றங்களுக்கான விருப்பத்தின் அடையாளமாக அமைந்தது.
ஆனால் அரசியல் நிலைத்தல் முடிவுற்றுவிட்டது, மேலும் 1976இல் புதிய புரட்சியையும் இதனால் கறுதியில் உருவான இராணுவ ஆட்சியை உருவாக்கியது. இந்த காலம் அரசியல் விரோதிகள் மற்றும் மனித உரிமைகள் மீல்சட்டத்தின் வசந்தமாகியுள்ளன. ஆனால் பல்வேறு குழுக்கள் ஜனநாயகத் தலைவாக மேலாள்மயது மீண்டும் தொடராது, இது புதிய அரசியல் மாற்றங்களுக்கு வழிகாட்டியது.
1980-களில் தாய்லாந்து ஜனநாயகத்தை மீட்டமைத்ததாக கருத்தாக்கத்தில் வந்தது. 1992 மற்றொரு அரசியல் இன்னும், "கதியொகுக்க முடியாது", இராணுவத் தலைமையை ஆதரவிடும் கூட்டத்தில், தளர்வு என்றும் பாதியீடு செய்யப்படவில்லை, இதில் காலத்துக்கு வந்து வாழ்முறை சங்கரித்தது. இந்த நிகழ்வுகள் புதிய அரசியல் மாற்றங்களுக்கு உரிய அத்தியாயையாக அனைவருக்கும் நேரடியாக பரக்கும் என்பதற்கான வடிவமாக மாறும்.
1997இல் புதிய அரசாங்கம், இது ஜனநாயக நடைமுறைகளை வலுப்படுத்துவதற்கான தேவை ஆகியவற்றான இதுதிவளை புதுப்பிக்கியது. ஆனால் இந்த பருவத்திலே பல்வேறு மூன்றாவது நாடுகளில் அழல் ஏற்பட்ட பொருளியல் சிக்கலினையும், அதனால் தடத்தைகளை அமைத்துள்ளது, இது அன்று தாய்லாந்துக்கு நேரடியாகவும், இறுதியில் புதிய அரசியல் மாற்றங்கள் மற்றும் மறுசீரமைப்புகளை வழங்குகின்றது.
21ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில், தாய்லாந்து அரசியல் சவால்களை சந்திக்கத் தொடங்கியது, அரசாங்கத்திற்கு எதிரான எதிர்ப்புகள் மற்றும் பல்வேறு அரசியல் குழுக்களிடையே சண்டைகள். நாடு பல அரசாங்க சிக்கல்களை கடக்குமென்றால், ஜனநாயக நடைமுறைகளை உருவாக்கியது மேலும் பகுதியாகின்றது.
அரசியல் நிலைத்தலில் கொண்ட உடலமைபுகளில், தாய்லாந்து பொருளியல் வளர்ச்சிக்கு தெரிவாகியுள்ளது, மேலும் உலகின் முன்னணி சுற்றுலா இடங்களாக இருந்து வருகிறது. அரசு, அடிப்படையை மேம்படுத்துவதற்கான மற்றும் புதிய தொழில்நுட்பங்களை உருவாக்குவதற்கான வேலைகளில் நேரடியாகவே செயலில் உள்ளது, இது மேலும் பொருளியல் வளர்ச்சிக்கு வழிவகுக்கும்.
20ஆம் நூற்றாண்டு என்பது தாய்லாந்துக்கு மிகப்பெரிய மாற்றங்களுக்கானுத்தலையாக ஆனது, இது அரசியல், பொருளியல் மற்றும் சமூக மாற்றங்களால் கவரப்பட்டு கிடைத்தது. இந்த காலத்திலுள்ள வரலாறு வெற்றிகளால் மட்டுமல்ல, சவால்களால் நிரம்பியதினால், ஒவ்வொரு நிகழ்வு அன்று புதிதுவாக வந்தது. ஜனநாயகமாக்கல், மனித உரிமைகளுக்கான போராட்டம் மற்றும் பொருளியல் வளர்ச்சி, 21ஆம் நூற்றாண்டிலும் தொடர்கின்றன, மேலும் தாய்லாந்து சர்வதேச அரங்கத்தில் முக்கியத்துவமான ஒரு வீரராகத் திகழ்கின்றது.