دانشنامه تاریخی
قبرس با تاریخ منحصر به فرد خود، دنیای زیادی از شخصیتهای تاریخی برجسته را به دنیا هدیه داده است که تأثیر عمیقی بر توسعه این جزیره و فراتر از آن داشتهاند. این شخصیتها در زمینههای مختلفی از جمله سیاست، فرهنگ، فلسفه، دین و علم نقش کلیدی ایفا کردهاند. در میان آنها هم قهرمانان باستانی و هم معاصرانی هستند که دستاوردهای آنها ردپای عمیقی در تاریخ قبرس و جهان به جا گذاشته است.
یکی از نخستین شخصیتهای تاریخی شناخته شده قبرس، فیلسوف آریستون از شهر سالمین است. آریستون شاگرد فیلسوف معروف سقراط بوده و از جمله سوفیستهایی محسوب میشود که به آموزش اصول سخنوری، سیاست و اخلاق پرداختند. اگرچه آثار او به ما نرسیده است، اما او نقش مهمی در توسعه تفکر فلسفی در قبرس و یونان ایفا کرده است. آریستون همچنین به خاطر تأثیرگذاریاش بر اخلاق شناخته شده است که بر مسائل اخلاقی و اجتماعی تمرکز داشت و بر مدارس فلسفی بعدی تأثیر گذاشت.
اودوکسیوس یکی از فیلسوفان و ریاضیدانان معروف، زاده قبرس بود. او شاگرد افلاطون و استاد در آکادمی بود و همچنین مدرسه فلسفی خود را تأسیس کرد. اودوکسیوس به عنوان یک ریاضیدان برجسته شناخته میشد و آثار او در زمینه هندسه و نجوم بر تحقیقات علمی بعدی تأثیرگذار بود. او نظریههایی را توسعه داد که پایهگذار مطالعه اجسام آسمانی و ساختار جهان بود و در نهایت به پیشرفت علم در دوران باستان کمک کرد.
سیپریان قبرسی، قدیس و رئیس اسقف کارتاژ، یکی از محترمترین شخصیتهای مسیحیت است. او در خانوادهای بتپرست به دنیا آمد و به مسیحیت گروید و در سال 248 میلادی به عنوان رئیساسقف کارتاژ انتخاب شد. در این دوره، او به شخصیتی مهم برای گسترش مسیحیت در قبرس و شمال آفریقا تبدیل شد. سیپریان به طور فعال علیه تعقیب مسیحیان در امپراتوری روم مقاومت کرد و آثار او که به مذهب و اخلاق مسیحی مربوط میشوند، تأثیر شگرفی بر توسعه مسیحیت اولیه گذاشت. او در سال 258 میلادی به طرز وحشتناکی به شهادت رسید و نام او هنوز در جهان مسیحیت مورد احترام است.
لازاروس که در سنت مسیحی به عنوان کسی که توسط عیسی زنده شده شناخته میشود، همچنین با تاریخ قبرس مرتبط است. پس از قیام او، طبق افسانهها، Lazarus از اورشلیم به دلیل تعقیب فرار کرد و در قبرس مستقر شد و به عنوان اولین اسقف شهر کیتیون (لارنکا کنونی) شد. او توسط کلیسای مسیحی تقدیس شد و نام او به نماد قیام و ایمان تبدیل شده است. امروز در قبرس چندین یادبود و کلیسا به یاد او وجود دارد و مکان دفن او در لارنکا یک مرکز مهم گردشگری و مذهبی است.
جورج قبرسی یکی از مشهورترین حاکمان قبرس در دوران میانسال است. او در سال 1191 میلادی به عنوان پادشاه قبرس برگزیده شد و جزیره را در زمانی که به پادشاهی صلیبی ملحق شد، اداره کرد. جورج نقش مهمی در تقویت مسیحیت در جزیره و همچنین در دفاع از قبرس در برابر حملات مسلمانان و دیگر دشمنان ایفا کرد. سلطنت او به دورهای از ثبات و توسعه برای جزیره تبدیل شد. همچنین، جورج به خاطر تلاشهای سیاسی و دیپلماتیک خود در تقویت موضع قبرس در سیاست بینالمللی آن زمان شهرت دارد.
کیریاکوس گریواس — یک رهبر نظامی برجسته قبرسی که نقش مهمی در مبارزه برای استقلال قبرس از سلطه بریتانیا ایفا کرد. او یکی از سازماندهندگان جنبش ای اوکا (سازمان ملی مقاومت قبرس) بود و به نماد مبارزه برای استقلال جزیره تبدیل شد. گریفاس در مقاومتی مسلحانه علیه مقامات استعماری بریتانیا در سالهای 1955 تا 1959 نقش کلیدی داشت. تلاشهای او منجر به امضای توافقنامهای شد که استقلال قبرس را در سال 1960 تأمین کرد. با این حال، زندگی او تحت تأثیر درگیریهای سیاسی داخلی بود و اقدامات او هنوز هم باعث اختلافنظر در بین قبرسیها میشود.
آرتینیس امانوئل یک شخصیت سیاسی مهم در قبرس بود که در بازسازی صلح و ثبات پس از درگیریهای شدید جزیره در دهه 1970 نقش عمدهای ایفا کرد. او عضو پارلمان و وزیر در دولت قبرس بود و به خاطر تلاشهایش برای حل تنشهای بیننژادی میان قبرسیهای یونانی و ترک و همچنین بازگردانی زندگی سیاسی عادی در جزیره پس از اقدامات نظامی مهاجم معروف شد.
الیگزاندروس کیپریانیادیس یک دانشمند و فیلسوف مهم قبرسی بود. او سهم بزرگی در مطالعه فرهنگ و تاریخ جزیره داشته و همچنین به خاطر تحقیقاتش در زمینه فلسفه و علوم انسانی شناخته شده است. کیپریانیادیس به طور فعال در ابتکارات فرهنگی و علمی مختلف شرکت کرده و به عنوان یکی از برجستهترین اندیشمندان شناخته میشود که زندگی خود را به توسعه فرهنگ و علوم قبرس اختصاص داده است.
قبرس به خاطر شخصیتهای تاریخیاش که تأثیرات غیرقابل پاک شدن بر تاریخ جهان گذاشتهاند مشهور است. از فیلسوفان و معلمان تا رهبران سیاسی و قدیسین، این شخصیتها تجسمدهنده روح مقاومت، فرهنگ و علم هستند. تاریخ قبرس مملو از مثالهایی از شخصیتهای برجسته است که برای کشور، ایمان و ایدههای خود جنگیدند. این شخصیتها نه تنها نمادهای غرور ملی بلکه بخشی از میراث تاریخی جهانی هستند که به توسعه فلسفه، دین و سیاست کمک کردهاند.