تقسیم قبرس یکی از پیچیدهترین و تراژیکترین وقایع در تاریخ معاصر این جزیره است. این رخداد در سال ۱۹۷۴ اتفاق افتاد و نتیجه یک conflicto ethnic طولانی بین قبرسیهای یونانی و قبرسیهای ترک بود. این conflicto دارای ریشههای تاریخی عمیق است و به تشکیل دو نهاد دولتی جداگانه در جزیره منجر شد: جمهوری قبرس و جمهوری ترک قبرس شمالی که فقط ترکیه آن را به رسمیت شناخته است. در این مقاله ما به بررسی رویدادهای کلیدی که به تقسیم قبرس منجر شدند و همچنین پیامدهای آن میپردازیم.
conflicto بین قبرسیهای یونانی و ترک از سالهای ۱۹۵۰ آغاز شد، زمانی که قبرسیهای یونانی به دنبال پیوستن به یونان (انوزی) بودند. این درخواست مورد حمایت اکثریت قبرسیهای یونانی قرار گرفت، اما قبرسیهای ترک با آن مخالفت کردند و نگران از دست دادن حقوق و هویت فرهنگی خود بودند.
در سال ۱۹۶۰، پس از چندین conflicto و مداخله جامعه بینالمللی، قبرس از بریتانیا استقلال کسب کرد. اما قانون اساسی که برای تضمین تعادل بین دو جامعه ایجاد شد، ناکارآمد بود و در سال ۱۹۶۳ درگیریها آغاز شد که نشانههایی از conflictoهای جدیتر بودند.
در سالهای ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰، در قبرس حوادث خشونتآمیز متعددی رخ داد. دولت که عمدتاً متشکل از قبرسیهای یونانی بود، شروع به تصویب قوانینی کرد که حقوق قبرسیهای ترک را محدود میکرد. در سال ۱۹۶۴ به دلیل خشونت، یک فاجعه انسانی آغاز شد که در طی آن هزاران قبرسی ترک مجبور به ترک خانههای خود و جستجوی پناهندگی در مناطق حفاظتشده شدند.
در سال ۱۹۷۴، یک کودتای نظامی یونانی دولت قانونی قبرس را سرنگون کرد و رژیمی را برقرار نمود که به دنبال پیوستن به یونان بود. در پاسخ به این اقدام، ترکیه در تاریخ ۲۰ ژوئیه ۱۹۷۴ به قبرس حمله نظامی کرد و اقدام خود را با نیاز به حمایت از قبرسیهای ترک توجیه کرد. در نتیجه این مداخله حدود ۳۷٪ از خاک جزیره به تصرف درآمد.
پس از حمله ترکیه، مهاجرت وسیعی در قبرس صورت گرفت. قبرسیهای یونانی مناطق شمالی را ترک کردند، در حالی که بسیاری از قبرسیهای ترک که پیشتر در جنوب زندگی میکردند، به سرزمینهای اشغالشده منتقل شدند. در سال ۱۹۸۳، جمهوری ترک قبرس شمالی اعلام شد که تنها از سوی ترکیه به رسمیت شناخته شد.
این تقسیم به واقعیتهای جدیدی منجر شد که در آن جزیره دو نهاد جداگانه با سیستمهای سیاسی و اقتصادی متفاوت ایجاد کرد. قبرس به نماد conflicto قومی تبدیل شد که نیاز به حل و فصل در سطح بینالمللی دارد.
مسئله قبرس به موضوعی در عرصه بینالمللی تبدیل شده است. سازمان ملل متحد (UN) چندین تلاش برای حل این conflicto و احیای صلح در جزیره انجام داده است. از سال ۱۹۶۴ مأموریت صلحبانان سازمان ملل در قبرس (UNFICYP) به منظور حفظ آتشبس و کمک به دستیابی به یک راهحل سیاسی به کار میرود.
در دهههای اخیر، مذاکرات صلح متعددی بین دو طرف انجام شده است، اما هیچیک از پیشنهادات به نتیجه مطلوب نرسیده است. اختلافات اصلی به مسائل امنیتی، ساختار سیاسی و حقوق پناهندگان مربوط میشود.
در سالهای اخیر در قبرس رابطه بین دو جامعه به تدریج در حال بهبود است. برنامههای همکاری و ابتکارات نزدیکی هر روز بیشتر رایج میشوند. با این حال، زخمهای تاریخی عمیق هنوز بهبود نیافتهاند و بسیاری از قبرسیها همچنان نظرات خود را که با هویت قومی مرتبط است حفظ میکنند.
در سال ۲۰۱۷ مذاکرات صلح در قبرس انجام شد، اما این مذاکرات بینتیجه باقی ماندند. مشکلات مرتبط با تقسیم هنوز هم حائز اهمیتاند و مسئله وحدت قبرس هنوز نیاز به حل دارد.
تقسیم قبرس نه تنها یک مسئله سیاسی است، بلکه یک فاجعه انسانی است که زندگی هزاران نفر را تحت تأثیر قرار میدهد. این نتیجه تضادهای تاریخی، عدم درک متقابل و خشونت است. حل این conflicto نیاز به یک رویکرد جامع و اراده سیاسی از سوی قبرسیها و جامعه بینالمللی دارد. مهم است که به یاد داشته باشیم که صلح و توافق تنها از طریق گفتوگو و درک متقابل ممکن است.