سوریه یکی از غنیترین و کهنترین تاریخها را در زمین دارد. نخستین سکونتگاهها در این سرزمین بیش از 10,000 سال پیش به وجود آمد. یافتههای باستانشناسی نشان میدهد که در قلمروی کنونی سوریه تمدنهای پیشرفتهای همچون اوگاریت و ابلاء وجود داشتهاند. اوگاریت، که به خاطر آثار نوشتاریاش شناخته شده است، یکی از نخستین شهر-دولتها به شمار میرود و ابلاء یک مرکز مهم تجارت و فرهنگ محسوب میشود.
در هزاره سوم قبل از میلاد، دولتهایی مانند ماری و یمحاد در قلمرو سوریه توسعه یافتند. در هزاره نخست قبل از میلاد، سوریه تحت کنترل امپراتوریهای مختلف، از جمله آشور، شاهنشاهی نو بابل و Persia قرار گرفت. در قرن چهارم قبل از میلاد، این منطقه به دست اسکندر مقدونی فتح شد که راه را برای فرهنگ یونانی-هلنیستیک هموار کرد.
در قرن اول قبل از میلاد، سوریه بخشی از امپراتوری روم شد. رومیها شهر انطاکیه را که در قلمرو کنونی ترکیه قرار دارد به یکی از بزرگترین شهرهای امپراتوری خود تبدیل کردند. دوره بیزانس که پس از تقسیم امپراتوری روم آغاز شد، تأثیرات قابل توجهی بر فرهنگ و مذهب منطقه گذاشت. در این زمان، مسیحیت به دین اصلی تبدیل شد و بسیاری از کلیساها و صومعهها بنا شدند.
در قرن هفتم، سوریه به دست عربها فتح شد که منجر به گسترش اسلام گردید. این دوره زمانی اوج فرهنگ و علم عربی بود. دمشق به پایتخت خلافت اموی تبدیل شد که موجب رونق تجارت و علم، از جمله ریاضیات و پزشکی گردید.
در قرون بعدی، سوریه به دست د dynasties و امپراتوریهای مختلفی از جمله خلافت عباسی و سلجوقیان منتقل شد. در قرون دوازدهم-سیزده، این سرزمین مورد حمله صلیبیون قرار گرفت که منجر به ایجاد چندین دولت صلیبی گردید. در نهایت، در قرن سیزدهم، سوریه به دست ممالیک و سپس عثمانیها فتح شد.
امپراتوری عثمانی از قرن شانزدهم تا اوایل قرن بیستم بر سوریه کنترل داشت. این دوره با ثبات نسبی همراه بود، اما مردم از مالیاتهای بالا و درگیریهای محلی رنج میبردند. در قرن نوزدهم، اصلاحاتی در سوریه آغاز شد که به سمت مدرنسازی اقتصاد و جامعه پیش میرفت.
پس از جنگ جهانی اول، سوریه تحت کنترل فرانسویها قرار گرفت که قیمومت بر این سرزمین را به وجود آوردند. مقاومت در برابر حکومت استعماری به شورشها و در نهایت به استقلال در سال 1946 انجامید. سالهای اولیه استقلال با عدم ثبات سیاسی و کودتاها همراه بود.
در سال 1970، قدرت در کشور به دست حافظ اسد افتاد که تا مرگش در سال 2000 بر سوریه حکومت کرد. پسرش، بشار اسد، رئیسجمهور شد و سبک حکمرانی خودسرانه را ادامه داد. در سال 2011، جنگ داخلی در سوریه آغاز شد که ناشی از اعتراضات علیه دولت بود و منجر به تلفات انسانی و خرابیهای فراوان گردید.
جنگ داخلی در سوریه منجر به فاجعه انسانی شد. میلیونها نفر مجبور به ترک خانههای خود شدند و بخش بزرگی از زیرساختهای کشور ویران شد. این درگیری همچنین به میدان کشمکشهای بینالمللی تبدیل شد که شامل مشارکت روسیه، ایالات متحده و دیگر کشورها میشود. در شرایط ادامهی خشونت و بیثباتی، حل صلحآمیز درگیری به چالشی دشوار تبدیل شده است.
تاریخ سوریه، داستان تنوع و تعاملات پیچیدهی فرهنگها و تمدنهای مختلف است. با وجود دشواریهای اخیر، سوریه دارای میراث فرهنگی غنی و پتانسیلی برای بازسازی و صلح در آینده است.